ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ & ΑΞΙΟΠΙΣΤΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ
Νομική & Ασφαλιστική προσέγγιση
Ο βασικός Νόμος 2251/1994 για την προστασία του Καταναλωτή, κατά την εποχή της θέσπισής του στη χώρα μας ως εναρμόνιση με τη σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία, είχε συζητηθεί διεξοδικά αφού εισήγαγε κατά συστηματικό και σαφή τρόπο θέματα που σχετίζονται με την κατασκευή / παραγωγή και την εμπορία προϊόντων καθώς και με την παροχή Υπηρεσιών προς τους Καταναλωτές. Συγκεκριμένα, ο νόμος αυτός σύμφωνα και με τη νομική ορολογία, κατέστησε την αστική ευθύνη “αυστηρή” (strict liability) τόσο του Κατασκευαστή – Παραγωγού, Εμπόρου – Διανομέα καταναλωτικών προϊόντων όσο και του Παρέχοντος Υπηρεσίες προς τον Καταναλωτή. Θέμα εξόχως σοβαρό για τη διασφάλιση των συμφερόντων του Καταναλωτή αλλά και για την εξέλιξη των συναλλακτικών ηθών στη σύγχρονη κοινωνία, που γίνεται όλο πιο πολύπλοκη και πιο απαιτητική. Δυστυχώς όμως στη χώρα μας, ο νόμος αυτός, ειδικά σε ότι αφορά θέματα ευθύνης, φαίνεται πως έμεινε στα «αζήτητα» και συνεχίζει να αγνοείται.
Είναι λοιπόν σαφές ότι απαιτείται αντικειμενική ενημέρωση και ανάδειξη της αναγκαιότητας της Ασφάλισης της Αστικής Ευθύνης των παραγωγικών φορέων έναντι του Καταναλωτή.
Οι καιροί αλλάζουν. Η καταναλωτική συνείδηση των Ελλήνων ωριμάζει και οι διάφοροι Κατασκευαστές – Παραγωγοί, Εισαγωγείς – Εξαγωγείς, Έμποροι – Διανομείς καταναλωτικών προϊόντων, μπορούν ανά πάσα στιγμή να βρεθούν εκτεθειμένοι σε αξιώσεις αποζημίωσης.
Είναι εξάλλου γνωστό πως η παγκοσμιοποίηση, η οικονομική κρίση και ο ανταγωνισμός δημιουργούν “ένταση κινδύνου” σε σχέση με την κυκλοφορία προϊόντων σε μια ευρύτερη αγορά. Ειδικότερα, το πρόβλημα είναι περισσότερο σοβαρό όταν πρόκειται για προϊόντα καταναλωτικά “ευαίσθητα” σε θέματα υγείας & ασφάλειας έναντι των Καταναλωτών (Τρόφιμα, Χημικά, Φαρμακευτικά, Καλλυντικά, Παιδικά παιχνίδια, Ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός κλπ).
Στο πλαίσιο των κοινωνικών εξελίξεων, αξιώσεις χρηματικής αποζημίωσης μπορούν να εγερθούν και εις βάρος των διάφοροι Παρόχων Υπηρεσιών (Μηχανικοί, Γιατροί, Δικηγόροι, Λογιστές, Εκτιμητές, Μεσίτες, Σύμβουλοι Πληροφορικής κλπ) για ενδεχόμενα λάθη ή παραλείψεις τους με οικονομικές συνέπειες στους Καταναλωτές.
Για την άμβλυνση των ενδεχόμενων δυσμενών συνεπειών από “αστοχία” προϊόντων ή υπηρεσιών, το Σύστημα δημιούργησε και εφαρμόζει συστηματικά εξειδικευμένα ασφαλιστικά προϊόντα όπως: “Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης Προϊόντος” και “Ασφάλιση Εγγύησης & Απόσυρσης ελαττωματικών / μολυσμένων προϊόντων” και “Ασφάλιση Επαγγελματικής Ευθύνης” σε ότι αφορά τους επαγγελματίες παροχής υπηρεσιών. Πρόκειται για σύγχρονα “εργαλεία” ιδιαίτερα χρήσιμα για τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες που θέλουν όχι μόνο να επιβιώσουν αλλά και να πετύχουν. Δεν κοστίζουν ακριβά και εντάσσονται στις ανελαστικές χρήσιμες λειτουργικές δαπάνες της επιχείρησης που παράγει ή εμπορεύεται προϊόντα και του επαγγελματία που παρέχει υπηρεσίες σε Καταναλωτές.
Και όμως, οι συγκεκριμένες ασφαλίσεις ελάχιστα εφαρμόζονται στη χώρα μας. Η εγχώρια ασφαλιστική αγορά, ενώ είχε εξαρχής κατανοήσει το ενδιαφέρον που απορρέει από την εφαρμογή του Νόμου 2251/94 για την προστασία του Καταναλωτή, εντούτοις το σχετικό μήνυμα δεν εμπεδώθηκε σωστά στην πράξη. Ούτε και υπήρξε κάποια ουσιαστική ανταπόκριση από την πλευρά της ελληνικής κοινωνίας (Ενώσεις Καταναλωτών). Ωστόσο, η παρούσα φάση επιβάλλει τον εξορθολογισμό και παρόμοια θέματα πρέπει οπωσδήποτε να αναδειχθούν.
Πόσοι από τους Επαγγελματίες Παροχής Υπηρεσιών (γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, λογιστές, διάφοροι σύμβουλοι) γνωρίζουν το άρθρο 8 του Ν2251/94 περί “Προστασίας Καταναλωτή”, που ρητά αναφέρεται στην ευθύνη τους; Είναι βέβαιο πως οι ίδιοι οι Επαγγελματίες το αγνοούν. Γιατί ακόμη και οι Νομικοί Σύμβουλοι των αντίστοιχων επαγγελματικών συνδικαλιστικών φορέων τους, που κανονικά πρέπει να το γνωρίζουν, δεν παίρνουν θέση επί του θέματος ενημερώνοντας τους ενδιαφερόμενους;
Μήπως οι ίδιοι οι δικηγόροι με τους Συλλόγους τους θα πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες ώστε να αναδειχθεί σε αντικειμενική βάση το θέμα της Αστικής Ευθύνης σε συνδυασμό με την κατάλληλη ασφαλιστική κάλυψη; Εξάλλου το όλο θέμα ανάγεται σε “ύλη” για επαγγελματική αξιοποίηση από την πλευρά τους.