Δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδαΠρόκειται για ένα ενδιαφέροντα κλάδο της εγχώριας “βαριάς βιομηχανίας”, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται ο Τουρισμός ο οποίος μπορεί και πρέπει να αποδώσει ακόμη περισσότερο συμβάλλοντας ουσιαστικά στην πολυπόθητη ανάκαμψη και ανάπτυξη της οικονομίας.
Οι Ταξιδιωτικοί - Τουριστικοί Πράκτορες / Γραφεία Τουρισμού (Tour Operators), είναι επαγγελματικοί Φορείς Παροχής Υπηρεσιών με "ένταση ευθύνης". Ο λόγος είναι το γεγονός πως οι σημαντικοί Πελάτες - Συνεργάτες τους είναι οργανωμένες επιχειρήσεις εξωτερικού, που διακινούν μαζικό τουρισμό (ομάδες ξένων που επισκέπτονται τη χώρα μας).
Στο πλαίσιο της δραστηριότητάς τους, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να προκύψουν προβλήματα από λάθος ή παράλειψή τους με ενδεχόμενα ζημιογόνες συνέπειες στους Πελάτες τους, γεγονός το οποίο δημιουργεί νομική υποχρέωση για αποζημίωση. Για το λόγο αυτό, πολύ σωστά έχει προβλεφθεί η υποχρεωτική Ασφάλιση Επαγγελματικής Αστικής Ευθύνης βάσει σχετικής απαίτησης από Ευρωπαϊκή Οδηγία.
Το πρόβλημα στη χώρα μας είναι ότι ο νόμος δεν προσδιορίζει την ευθύνη αυτή και τις παραμέτρους ασφάλισής της καθώς και το μηχανισμό ελέγχου εφαρμογής της. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την έλλειψη εξειδικευμένης τεχνογνωσίας από τους Ασφαλιστές, δίνει την ευχέρεια στην αγορά, από άγνοια ή και από σκοπιμότητα να "παίζει" το παιχνίδι της, αφού κανένας δεν ενδιαφέρεται και δεν ελέγχει την ουσία του όλου θέματος. Αποτέλεσμα να έχουμε: Τυπικές ασφαλίσεις με πολύ χαμηλά όρια (για να είναι φτηνές) και με μειωμένης "ποιότητας" όρους κάλυψης (γεωγραφικός περιορισμός δικαίου στην τεκμηρίωση αξιώσεων αποζημίωσης, αποζημίωση αλλοδαπών κατόπιν απόφασης ελληνικού δικαστηρίου). Ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα της σχετικής άγνοιας, της προχειρότητας και της ανωριμότητας της εγχώριας αγοράς γύρω από την Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης.
Οι Τουριστικοί Πράκτορες αγοράζουν τη συγκεκριμένη Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης γιατί την επιβάλλει ο νόμος, συνήθως "για τα μάτια", αρκεί να είναι φτηνή! Δεν ενδιαφέρονται για την ουσία της κάλυψης της "αντικειμενικής" ευθύνης τους, η οποία μάλιστα ανάγεται σε ένα σοβαρό κίνδυνο αφού σχετίζεται με ομάδες αλλοδαπών τουριστών από προηγμένες χώρες. Είναι δε σύνηθες τα ασφαλιστήρια να μην καλύπτουν Αστική Ευθύνη σε σχέση με Εισερχόμενο Τουρισμό που είναι και η ουσία του όλου θέματος!
Οι Tour Operators του εξωτερικού, "προμηθευτές" αλλοδαπών τουριστών, μάλλον δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα και συνήθως αρκούνται στη Δήλωση - Βεβαίωση Ασφάλισης την οποία τους προσκομίζει ο συμβαλλόμενος Έλληνας Τουριστικός Πράκτορας! Στις περισσότερες των περιπτώσεων οι ξένοι θεωρούν δεδομένη μια τέτοια, τυπική για αυτούς, ασφάλιση. Συνήθως δεν επιμένουν στη λεπτομέρειά της και δεν ελέγχουν. Βέβαια το ίδιο κάνουν (δεν ελέγχουν) και οι Έλληνες επαγγελματίες (Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές και Ασφαλισμένοι), αναλαμβάνοντας φυσικά το σχετικό κίνδυνο. Αλίμονο στον Έλληνα Tour Operator που θα του τύχει κάποια "στραβή" (σοβαρό συμβάν) και αποδειχθεί πως το ασφαλιστήριό του είναι "κενό ουσίας”. Και, το θέμα δεν είναι μόνο οι συνέπειες εις βάρος του συγκεκριμένου Tour Operator αλλά ευρύτερα στη φήμη της τοπικής τουριστικής αγοράς.
Είναι ευνόητο πως πρόβλημα θα υπάρχει και με τον Ασφαλιστικό Πράκτορα ή Μεσίτη ο οποίος διαμεσολάβησε στη συγκεκριμένη ασφαλιστική κάλυψη χωρίς να συμβουλέψει σωστά τον Πελάτη του και χωρίς να μεριμνήσει για την πληρότητα και αρτιότητα του Ασφαλιστηρίου. Μικρότερο θα είναι το πρόβλημα με την καθόλα αξιόπιστη Ασφαλιστική Εταιρεία, η οποία πολύ απλά "προσφέρει το συγκεκριμένο ασφαλιστήριο σε χαμηλή τιμή και με ρητούς όρους σαφώς διατυπωμένους...”.
Κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί πως είναι ιδιαίτερα σημαντική η Ασφάλιση Γενικής και Επαγγελματικής Αστικής Ευθύνη του Tour Operator έναντι των Πελατών του. Οι τελευταίοι, είναι κατά βάση, οργανωμένες επιχειρήσεις του εξωτερικού οι οποίες όταν συμβεί κάποιο σοβαρό ατύχημα σε άτομο/α που διακινούν, ξέρουν να διεκδικούν χρηματική αποζημίωση. Σχετικά, σημειώνεται πως η αξίωση αποζημίωσης δεν είναι απλά για την ενδεχόμενη νοσηλεία του παθόντος (αυτό καλύπτεται από την απλή Ταξιδιωτική Ασφάλιση ή την συνήθη Ασφάλιση Προσωπικού Ατυχήματος) αλλά για αποθετικές χρηματικές απώλειες (διαφυγόντα κέρδη, δυσφήμιση κλπ), πέρα από τις επακόλουθες αξιώσεις του παθόντος για ψυχική οδύνη επειδή “του πήγαν στραβά” οι πολύτιμες διακοπές του. Στη βάση αυτή, είναι ευνόητο πως τα ποσά για τα οποία θα πρέπει να ασφαλίζεται ένας Tour Operator που συνεργάζεται με σοβαρούς διεθνείς Πελάτες, θα πρέπει να είναι αντιστοίχως σημαντικά
Όπως είναι αντιληπτό, θα πρέπει να υπάρξει οπωσδήποτε σοβαρός προβληματισμός από όλους όσους εμπλέκονται με το συγκεκριμένο θέμα. Γιατί, όπως είπαμε πρόκειται για τον Τουρισμό μας, δηλαδή, τη "βαριά βιομηχανία" που διαθέτουμε ως χώρα...