ΑΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ & ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Το να ζητάς συγγνώμη όταν από αμέλεια, λάθος ή παράλειψη βλάπτεις κάποιον, είναι ανθρωπιά. Όταν όμως ζητάς συγγνώμη και ταυτόχρονα αποζημιώνεις για τη ζημιά που προκάλεσες, όπως και ο Αστικό Κώδικας ορίζει, είναι πολιτισμός!

Είναι βασικό χαρακτηριστικό σε μια σύγχρονη ευνομούμενη κοινωνία, τα Προϊόντα που προωθούνται και οι Υπηρεσίες που παρέχονται, να συνοδεύονται με ασφαλιστική εγγύηση για την ποιότητα και αξιοπιστία τους απέναντι στον Καταναλωτή (Ιδιώτη ή  Επιχείρηση).

Στη χώρα μας, το νομοθετικό πλαίσιο στα θέματα Αστικής Ευθύνης, είναι σύγχρονο – ευρωπαϊκό. Όμως,  η εφαρμογή του στην πράξη είναι αναχρονιστική, πέρα από την ισχύουσα ευρωπαϊκή - διεθνή πρακτική εμπειρία., αφού η πλειονότητα των αξιώσεων αποζημίωσης συνήθως καταλήγει στην “ψυχοφθόρο” διαδικασία των δικαστηρίων. Ωστόσο, σε μια εξελισσόμενη κοινωνία όπου τα συναλλακτικά ήθη  αλλάζουν, οι άνθρωποι που ζημιώνονται δεν αρκούνται απλά σε μια συγγνώμη. Οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες όλο και πιο πολύ τους ωθούν στο να εγείρουν αξιώσεις για αποζημίωση. Επιπλέον, ο νόμος τους ευνοεί και τους ενθαρρύνει γιαμκάτι τέτοιο. Σημαντικό στοιχείο αποτελεί ο βασικός Νόμος 2251/1994 (με τις σχετικές προσαρμογές του), για την Προστασία του Καταναλωτή. Πόσοι όμως γνωρίζουν το νόμο αυτό και τη σημασία του; Ειδικότερα, πόσοι γνωρίζουν πως ο συγκεκριμένος νόμος καθιστά την ευθύνη έναντι του Καταναλωτή "αντικειμενική" (άλλως “αυστηρή” _ strict liability) τόσο του Παραγωγού / Προμηθευτή προϊόντος (άρθρο 6)  όσο και του Παρέχοντος Υπηρεσίες (άρθρο 8);

Ρυθμιστικός παράγοντας στα θέματα ευθύνης και αποζημιώσεων, σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική, εδώ και πολλά χρόνια, έχει καθιερωθεί η Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης Η Ασφάλιση αυτή δεν έχει “ευδοκιμήσει” στη χώρα μας και διακριτικά βρίσκεται στο περιθώριο. Πρέπει κάποτε να την "ανακαλύψουμε" και να την εφαρμόσουμε ορθολογικά, καθόσον συνιστούν απαραίτητο στοιχείο εκσυγχρονισμού στο πλαίσιο της αναγκαίας οικονομικής ανάκαμψης και ανάπτυξης της χώρας μας.