Ο ΝΟΜΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ ΠΟΥ ΑΣΦΑΛΙΖΕΤΑΙ
Αρκεί να γνωρίζει ...
Αφορμή για το παρόν κείμενο υπήρξε κάποιο άρθρο στον ηλεκτρονικό τύπο (http://goo.gl/7DF4EJ) το οποίο αναφέρεται στον τρόπο που οι τράπεζες ασφαλίζουν τα ακίνητα των οποίων την κατασκευή ή αγορά δανειοδοτούν, σε αντιδιαστολή με το ρόλο του ανεξάρτητου επαγγελματία Ασφαλιστή. μπορούμε να πούμε πως ο τελευταίος, εκ προοιμίου παρέχει πιο πλήρεις ασφαλιστικές υπηρεσίες από τον υπάλληλο της τράπεζας ο οποίος "πουλάει, εκ του ασφαλούς" και ασφάλειες. Ωστόσο, θα πρέπει να έχουμε κατά νου πως η ουσία όταν μιλάμε για Ασφάλιση, εντοπίζεται στην αξιοπιστία των παρεχόμενων υπηρεσιών σε συνδιασμό με τη θεμελιώδη αρχή την "Προστασία Καταναλωτή" που προβλέπει το εγχώριο δίκαιο το οποίο ειναι πλήρως εναρμονισμένο με την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Στη βάση αυτή, το άρθρο αυτό είναι ενδιαφέρον αν αναλυθεί σύμφωνα με το πνεύμα που ο νομοθέτης έχει θεσπίσει ώστε πραγματικά να προστατεύεται ο σημερινός Ασφαλισμένος Καταναλωτής (Ιδιώτης ή και Νομικό Πρόσωπο) και ιδιαίτερα όταν μιλάμε για ασφάλιση περιουσιακού στοιχείου (κατοικία). Επίσης, έχει ενδιαθέρον αν αναλυθεί ευρύτερα με βάση τη συσσωρευμένη διεθνή πρακτική εμπειρία και νομολογία γύρω από το θεσμό της Ιδιωτικής Ασφάλισης, που εδώ και πάρα πολλά χρόνια λειτουργεί αξιόπιστα.
Στο άρθρο αυτό είναι σαφής, και κατά βάση σωστός, ο υπαινιγμός πως η ουσιαστική διασφάλιση του εκάστοτε Ασφαλισμένου προκύπτει μέσω του υπεύθυνου Ασφαλιστικού Διαμεσολαβητή, ο οποίος επί της ουσίας μπορούμε να πούμε είναι επαρκέστερα ενημερωμένος από ένα τραπεζικό υπάλληλο που νομότυπα και προνομιακά, πουλάει ασφαλιστικά προϊόντα στους πελάτες του τραπεζικού καταστήματος.
Ωστόσο, κρίνοντας αντικειμενικά με βάση τη σχετική νομοθεσία και την πρακτική εμπειρία από ασφαλιστικά ώριμες χώρες του εξωτερικού, αξίζει να επισημάνουμε πως ο Ασφαλισμένος – Καταναλωτής, στις συνήθεις - απλές ασφαλίσεις είναι "εξασφαλισμένος" γιατί ο νόμος είναι υπέρ του και τον προστατεύει. Πως; Μα, υπάρχει η υποχρεωτική εκ του νόμου ασφαλιστική κάλυψη της επαγγελματικής ευθύνης του Ασφαλιστή, ο οποίος έχει θεσμικό ρόλο τη διαμεσολάβηση για τη σύναψη της ασφαλιστικής σύμβασης και τη συνδρομή προς όφελος του Ασφαλισμένου όταν επέλθει κάποιο ασφαλιστικό γεγονός. Σημειώνεται πως στην προκειμένη περίπτωση, ο υπάλληλος της τράπεζας, για να λειτουργεί νόμιμα ως Ασφαλιστής, πρέπει απαραιτήτως να είναι κατάλληλα πιστοποιημένος και να διαθέτει ασφαλιστήριο επαγγελματικής ευθύνης. Δηλαδή, να μπορούν να καλύπτονται οι Ασφαλισμένοι πελάτες της τράπεζας για τυχόν ζημιογόνες συνέπειες που να υποστούν από λάθος ή παράλειψή του! Σχετικά αξίζει να επισημανθεί πως η μη επαρκής ενημέρωση του Ασφαλισμένου Πελάτη για το τι σημαίνει Ασφαλιζόμενο Κεφάλαιο και Υπασφάλιση, ποιοι είναι ή ποιοι θα έπρεπε να είναι οι Ασφαλιζόμενοι Κίνδυνοι, συνιστούν "καραμπινάτες" περιπτώσεις επαγγελματικής αστικής ευθύνης του Ασφαλιστή!
Τελικά, ο τραπεζικός πελάτης “έχει το ακίνητο ασφαλισμένο” και κατά συνέπεια ο ίδιος είναι εξασφαλισμένος. Αν του συμβεί κάποια ζημιά και συναντά δυσκολίες στο να βρει το δίκιο του, αυτό που χρειάζεται είναι ένας Εμπειρογνώμων Ασφαλίσεων και ένας καλός ενημερωμένος δικηγόρος!
Βέβαια, αν θέλουμε να μιλάμε ορθολογικά, ο Καταναλωτής που ασφαλίζει ένα ακίνητο μέσω της τράπεζας, η οποία ορθώς το απαιτεί όταν δανείζει για την ανέγερση ή για την αγορά του, είναι “εξασφαλισμένος”. Το ίδιο μπορούμε να ισχυριστούμε και ίσως με αντίστοιχη δόση αβεβαιότητας, όταν η ασφάλιση του ακινήτου γίνεται από ανεξάρτητο Ασφαλιστή εκτός τραπέζης, τη στιγμή που και ο ίδιος μπορεί να κάνει λάθος ή κάποια παράλειψη στο πλαίσιο των υπηρεσιών που παρέχει. Ωστόσο, το συμπέρασμα είναι ένα: Όταν μιλάμε για Ασφάλιση, Ο ΣΩΣΤΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ "ΚΛΕΙΔΙ" ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ!