"ΕΥΘΥΝΗ". ΖΩΤΙΚΗ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Πρέπει να ασφαλίζεται στο βαθμό που είναι ασφαλίσιμη!

Η Ευθύνη, ειδικά σε περίοδο πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής κρίσης είναι ίσως το μεγάλο ζητούμενο. Η όποια προσωπική, επαγγελματική ή επιχειρηματική ευθύνη θα πρέπει καταρχήν να διερευνάται και να αντιμετωπίζεται με την έννοια της υποχρέωσης για επιτέλεση καθήκοντος με επιμέλεια και τήρηση των Νόμων και των Αρχών που διέπουν την εύρυθμη λειτουργία του πολιτικού – κοινωνικού και οικονομικού συστήματος (responsibility). Παράλληλα όμως η όποια Ευθύνη θα πρέπει να συνεπάγεται και την υποχρέωση για ανάληψη των ενδεχόμενων ζημιογόνων συνεπειών που μπορεί να προκληθούν από αμέλεια, λάθος ή παράλειψη κατά την εκτέλεση του καθήκοντος (liability).

Η Ευθύνη, όταν συνδέεται με σκόπιμη ή δόλια παράβαση Νόμων και Αρχών (Ποινική Ευθύνη) συνεπάγεται τιμωρία και δεν ασφαλίζεται. Απεναντίας αυτή που σχετίζεται με εξ αμελείας λάθος ή παράλειψη (Αστική Ευθύνη) συνεπάγεται την εκ του νόμου υποχρέωση για αποζημίωση και ως τέτοια ασφαλίζεται.

Ο θεσμός της Ασφάλισης που γνωστόν υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια, θα συνεχίσει να υπάρχει, εξελισσόμενος ώστε να καλύπτει κινδύνους και σύγχρονες ασφαλιστικές ανάγκες  του Καταναλωτή, της Κοινωνίας, του Επαγγελματία και της Επιχείρησης.

 Η Ασφάλιση, ακολουθώντας στην πράξη διεθνή πρότυπα και κανόνες διασποράς του κινδύνου (αντασφάλιση) λειτουργεί αξιόπιστα και έχει καταξιωθεί ως απαραίτητο συστατικό του κοινωνικού - οικονομικού συστήματος. 

Σε ό,τι αφορά τον Κλάδο Γενικών Ασφαλίσεων (δηλαδή, εκτός Κλάδου Ζωής) ο ρόλος της ασφάλισης εξαρχής εστιάσθηκε στην κάλυψη εμπράγματων αγαθών (εμπορεύματα, περιουσιακά στοιχεία κλπ) και στη συνέχεια επεκτάθηκε στην ασφαλιστική κάλυψη άϋλων αγαθών (intangible assets), όπως είναι η κάλυψη της Αστικής Ευθύνης.

Ο Κλάδος Ασφάλισης Αστικής Ευθύνης αποτελεί στοιχείο εξέλιξης της ευρύτερης ευνομούμενης κοινωνίας που επιβάλλει κανόνες προστασίας των Πολιτών, των Εργαζομένων, των Καταναλωτών, των Πελατών, των Μετόχων μιας επιχείρησης και του Περιβάλλοντος. Έτσι έχουμε αντίστοιχα την

·          Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης έναντι Τρίτων,

·         Ασφάλιση Εργοδοτικής Ευθύνης,

·         Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης Προϊόντος,

·         Ασφάλιση Επαγγελματικής Ευθύνης,

·         Ασφάλιση Ευθύνης Μελών Διοικητικού Συμβουλίου & Εκτελεστικών Οργάνων Επιχείρησης και

·         Ασφάλιση Περιβαλλοντικής Ευθύνης.

 Ο βαθμός ανάπτυξης της ασφάλισης Αστικής Ευθύνης, μπορεί κάλλιστα να λεχθεί πως αποτελεί χαρακτηριστικό δείκτη ανάπτυξης της «ασφαλιστικής συνείδησης» σε μία χώρα.

Στη χώρα μας ο θεσμός της Ασφάλισης παρουσιάζει σημαντική υστέρηση σε σχέση με το αντίστοιχο επίπεδο στις προηγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ειδικότερα όσον αφορά τον Κλάδο Ασφάλισης Αστικής Ευθύνης, η υστέρηση αυτή είναι ακόμη μεγαλύτερη. Ωστόσο, πέρα από την τρέχουσα οικονομική κρίση που βαραίνει, ο θεσμός της Ασφάλισης είναι ένα από τα σημαντικά ζητούμενα που συνδέονται άμεσα με τον απαιτούμενο εκσυγχρονισμό του κοινωνικού - οικονομικού συστήματος. Στο πλαίσιο των δραματικών εξελίξεων που δρομολογούνται στη χώρα μας, ο θεσμός της Ασφάλισης γενικότερα και της Αστικής Ευθύνης ειδικότερα θα πρέπει, μεταξύ άλλων, να αναπτυχθεί και ορθολογικά να αξιοποιηθεί προς όφελος της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.

Στην κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού και της πολυπόθητης ανάπτυξης της αγοράς, εντάσσονται οι ευρύτερες θεσμικές εξελίξεις που αφορούν: "Προστασία Καταναλωτή", "Απελευθέρωση  Επαγγελμάτων" (Αρχιτέκτονες, Μηχανικοί, Λογιστές, Δικηγόροι, Συμβολαιογράφοι κλπ), "Νέος τρόπος έκδοσης αδειών δόμησης και ελέγχου κατασκευών", "Νέο Φορολογικό Σύστημα", "Απελευθέρωση Μεταφορών", "Προστασία Περιβάλλοντος", "Εκσυγχρονισμός τραπεζικού συστήματος" (Βασιλεία ΙΙ), "Εκσυγχρονισμός ασφαλιστικού συστήματος" (Solvency II) κλπ. Εξελίξεις που μοιραία δημιουργούν ένα νέο πλαίσιο αρχών, υποχρεώσεων αλλά και έντασης ευθύνης ... 
Η ανάπτυξη απαιτεί, μεταξύ άλλων, εξορθολογισμό και εκσυγχρονισμό του συστήματος και η Ασφάλιση είναι συστατικό ενός τέτοιου συστήματος.