Ποιότητα Προϊόντων

Ενδιαφέρει ευρύτερα την Αγορά

Δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδα nextdeal.gr και στην ηλεκτρονική Πύλη Ενημέρωσης Τεχνικών B2Green, 29/03/2019.

Ερέθισμα για το παρόν άρθρο υπήρξε το πρόσφατο ζημιογόνο συμβάν (σωματικές βλάβες σε γιατρό) από αστοχία λειτουργίας σε ανελκυστήρα δημόσιου νοσοκομείου και η σχετική ανάρτηση στο B2Green με τίτλο “Κινδυνεύουν από τα … ασανσέρ τους οι Έλληνες”, όπου αναφέρεται η παρέμβαση του Προέδρου του ΤΕΕ με την επισήμανση «Υπάρχουν λύσεις».
Πράγματι υπάρχουν λύσεις. Μόνο που τις θυμούμαστε όταν προκύψει κάποιο ζημιογόνο συμβάν και τις ξεχνούμε μετά από λίγο καιρό ή μόλις προκύψει κάποιο άλλο συμβάν που απασχολεί την επικαιρότητα. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχει και η σχετική νομοθεσία που ορίζει αρμοδιότητες και ευθύνες. Αν την εξετάσουμε διεξοδικά με γνώμονα τη διεθνή πρακτική που εφαρμόζεται σε παρόμοιες περιπτώσεις θα διαπιστώσουμε πως υπάρχει η πλέον ουσιαστική και δοκιμασμένη λύση. Λέγεται Ασφάλιση Επαγγελματικής Ευθύνης Φορέα Πιστοποίησης/ Συντηρητή σε συνδυασμό με την Αστική Ευθύνη Φορέα Εκμετάλλευσης / Διαχειριστή!

Ποιοτικά - Ασφαλή Προϊόντα & Αξιόπιστες Υπηρεσίες
 

Ο βασικός Νόμος 2251/1994 για την προστασία του Καταναλωτή, κατά την εποχή της θέσπισής του στη χώρα μας, είχε συζητηθεί διεξοδικά αφού εισήγαγε κατά συστηματικό και σαφή τρόπο θέματα που σχετίζονται με την κατασκευή / παραγωγή και την εμπορία προϊόντων καθώς και με την παροχή Υπηρεσιών προς τους Καταναλωτές. Συγκεκριμένα, ο νόμος αυτός σύμφωνα και με τη νομική ορολογία, κατέστησε “αυστηρή” την αστική ευθύνη (“strict” liability) τόσο του Κατασκευαστή – Παραγωγού, Εμπόρου – Διανομέα καταναλωτικών προϊόντων όσο και του Παρέχοντος Υπηρεσίες προς τον Καταναλωτή. Θέμα εξόχως σοβαρό για τη διασφάλιση των συμφερόντων του Καταναλωτή αλλά και για την εξέλιξη των συναλλακτικών ηθών στη σύγχρονη κοινωνία, που γίνεται όλο και πιο πολύπλοκη και απαιτητική. Δυστυχώς όμως στη χώρα μας, ο νόμος αυτός, ειδικά σε ότι αφορά θέματα ευθύνης, έμεινε στα «αζήτητα» και συνεχίζει να αγνοείται.

Όταν και όπου το θεσμικό πλαίσιο Προστασίας Καταναλωτή λειτουργεί!

Αφορμή για το παρόν άρθρο υπήρξε, πρόσφατο δημοσίευμα στον Ηλεκτρονικό Τύπο της Λεμεσού Κύπρου (http://goo.gl/vVKZ65), επείγουσα προειδοποίηση προς τους καταναλωτές για κυκλοφορία επικίνδυνων προϊόντων (ηλεκτρολογικό και μηχανολογικό υλικό). Πρόκειται για θεσμικό μέτρο που ισχύει σε όλες τις χώρες της ΕΕ, σύμφωνα με το οποίο όταν εντοπίζονται  υλικά επικίνδυνα – μη ασφαλή για τους Καταναλωτές, αμέσως να ειδοποιείται το ευρύτερο καταναλωτικό κοινό. Όπως φαίνεται από το δημοσίευμα, συγκεκριμένα επικίνδυνα υλικά, κατά βάση προέλευσης Κίνας, εντοπίσθηκαν από τις αρμόδιες υπηρεσίες ελέγχου στις χώρες Ουγγαρία, Γαλλία, Σλοβακία, Μάλτα, Ισπανία και Ιταλία και άμεσα κοινοποίησαν το γεγονός. Στην Ελλάδα, εξ όσων μπορώ να γνωρίζω, δεν εντοπίσθηκε κάτι παρόμοιο ούτε έγινε σχετική ειδοποίηση προς τους εγχώριους Καταναλωτές …

Βασική αρχή στο “επιχειρείν” του αύριο

Για όσους γνωρίζουν τα ηλεκτρονικά Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (Social Media), σημειώνω πως στο επαγγελματικό δίκτυο LinkedIn, υπάρχουν, διάφορες Ομάδες Επικοινωνίας (Discussion Groups). Πρόσφατα στην Ομάδα “Ελληνικό Forum Ποιότητας” του LinkedIn έθεσα θέμα προς συζήτηση με τίτλο “No Quality-No Business”, θέλοντας, να προκαλέσω σχετικό προβληματισμό πάνω στο μελλοντικό επιχειρείν  στη μετά την οικονομική κρίση εποχή. Εποχή, η οποία μοιραία θα πρέπει να περιλαμβάνει σύγχρονες παραμέτρους και αρχές που για διάφορους λόγους είχαν παραγκωνισθεί. Υπήρξαν ενδιαφέρουσες αυθόρμητες αντιδράσεις και γόνιμες απόψεις που θα άξιζαν να διαβαστούν από όσους ενδιαφέρονται γύρω από την εγχώρια νομοθεσία και ισχύουσα κατάσταση στα θέματα της Ποιότητας και της σχέσης της με το θεσμό της Ασφάλισης (βλ. συζήτηση στο LinkedIn).