ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ
Σύγχρονες Ευρωπαϊκές κατευθύνσεις
Είναι γνωστό, πως η αρχή της «Προστασίας του Καταναλωτή» και του «Ελεύθερου Ανταγωνισμού», στοιχειοθετούν βασικά «δόγματα» πάνω στα οποία «χτίζεται» το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης. Οι Ευρωπαίοι πολίτες έχουν κατά βάση και ανεξαιρέτως ίδια δικαιώματα και παρόμοιες υποχρεώσεις που σταδιακά διέπονται από ένα ενιαίο θεσμικό πλαίσιο για όλες τις χώρες μέλη της ΕΕ.
Σε πολλούς τομείς, όπως είναι η Παροχή Υπηρεσιών, καταβάλλεται σημαντική προσπάθεια για τη σύγκλιση των νομοθεσιών. Προς την κατεύθυνση αυτή, είναι προφανές πως οποιαδήποτε προσπάθεια με γνώμονα την ποιότητα και την αξιοπιστία, θα είναι προς «τα πάνω» και όχι προς «τα κάτω», ώστε το όποιο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, να προσφέρει στους Πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ίδιες ευκαιρίες και παρόμοια εξασφάλιση. Ως εκ τούτου είναι λογικό πως δεν θα υποχρεωθεί ο Γάλλος ο Γερμανός , ο Άγγλος να μην ασφαλίζεται πια αλλά απεναντίας ο Έλληνας, ο Ιταλός, ο Βούλγαρος, ο Ρουμάνος θα πρέπει να ευθυγραμμισθεί σε αυτό που θεωρείται εδώ και χρόνια “established good practice”!
Είμαι προσωπικά πεπεισμένος πως η ασφάλιση επαγγελματικών ή/και επιχειρηματικών κινδύνων δεν «πουλιέται» αλλά «αγοράζεται» από τον ενημερωμένο και συνειδητοποιημένο Επαγγελματία, από την ενημερωμένη, συνεπή και συνειδητοποιημένη Επιχείρηση που ενδιαφέρονται για την ανταγωνιστικότητα και τη βιωσιμότητά τους στο σύγχρονο κοινωνικό-οικονομικό περιβάλλον που δραστηριοποιούνται. Μέσω της εν λόγω ασφάλισης, ο εκάστοτε Ασφαλισμένος (Επαγγελματίας ή Επιχείρηση) προαγοράζει μια υπηρεσία που κατά βάση λειτουργεί ως εγγυημένη υπόσχεση αποζημίωσης σε περίπτωση που προκύψει κάποια ζημιά ή εγερθεί εις βάρος του κάποια αξίωση αποζημίωσης. Αν η απόφασή τους για υιοθέτηση της Ασφάλισης ήταν σωστή ή όχι θα φανεί όταν θα τη χρειαστούν. Μόνο που τότε μπορεί να είναι πολύ αργά αν η όποια Ασφάλιση δεν έχει γίνει με τη δέουσα αρτιότητα και πληρότητα.
Πάντα με απασχολούσαν οι έννοιες του κινδύνου και της ευθύνης. Ίσως διότι από πολύ νωρίς, τόσο στην προσωπική μου ζωή όσο και στην πρώτη επαγγελματική μου πορεία ως Μηχανικός, χρειάσθηκε να αντιμετωπίσω θέματα ευθύνης και να συνειδητοποιήσω το πραγματικό της νόημα. Αλλά και επίσης, στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου στον ασφαλιστικό χώρο, διαπιστώνοντας πως σε όλες τις ώριμες αγορές των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ουδείς Επαγγελματίας προσφέρει υπηρεσίες δίχως ασφαλιστική κάλυψη των όποιων ευθυνών του. Και πως ουδεμία Βιομηχανική, Εμπορική ή Κατασκευαστική Επιχείρηση κατασκευάζει έργα και παράγει ή εμπορεύεται προϊόντα χωρίς να φροντίζει να διαθέτει επαρκή ασφαλιστική κάλυψη Αστικής Ευθύνης για τις τυχόν αξιώσεις από ζημιές που μπορεί να προκαλέσει.
Στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης που βαραίνει, θέλουμε να πιστεύουμε πως το περιβόητο Μνημόνιο δεν είναι μόνο για την αποπληρωμή των χρεών έναντι των δανειστών αλλά και για την εξυγίανση μηχανισμών που υπονομεύουν τους θεσμούς και την οικονομία.