Ασφαλιστής

ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Αξίζει ιδιαίτερης προσοχής από τα πολιτικά κόμματα!

Δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδα Nextdeal, Δευτέρα 14 Σεπτεμβείου 2015.

Σε μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δηλώνει πως επιθυμεί να παραμείνει σε αυτή και που μετά από πέντε χρόνια συνεχούς οικονομικής ύφεσης είναι δέσμια μνημονιακών υποχρεώσεων έναντι των  Δανειστών που τη στηρίζουν οικονομικά, είναι προφανές πως ο εκσυγχρονισμός και η μεταρρύθμιση είναι το μεγάλο ζητούμενο.
Σε ένα πολιτικό και οικονομικό πλαίσιο όπου οι βασικές κατευθύνσεις είναι δεδομένες και στοχεύουν στην προσαρμογή με τα δεδομένα και αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι προφανές πως προχειρότητες και ερασιτεχνισμοί από τα πολιτικά κόμματα περιττεύουν.

Σύμφωνα και με τη διεθνή εμπειρία στην πράξη, ο θεσμός της Ιδιωτικής Ασφάλισης αποτελεί απαραίτητο συστατικό του αναγκαίου εκσυγχρονισμού, που θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάκαμψη και στη μελλοντική ανάπτυξη της χώρας. Και, πολύ περισσότερο ενόψει εκλογών, θα πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό από τους πολιτικούς και τα πολιτικά κόμματα πως, η Ιδιωτική Ασφάλιση πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής και κατάλληλα να αξιοποιηθεί προς όφελος της οικονομίας και της κοινωνίας.

ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Αναβαθμίζεται η αξιοπιστία της
 

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014, με τίτλο "Πιο αξιόπιστη η ιδιωτική ασφάλιση", (http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=454748)

Η Ασφάλιση είναι ένας διεθνοποιημένος και πλήρως απελευθερωμένος μηχανισμός παροχής υπηρεσιών, που δημιουργήθηκε από τον ίδιο τον άνθρωπο για τη διασφάλιση της υγείας του, των περιουσιακών στοιχείων και της επιχειρηματικής δραστηριότητάς του. Ωστόσο, στην Ελλάδα μια τέτοια παραδοχή δεν είναι προφανής. Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα, η Ελλάδα, στο σύνολο ετήσιων παραγωγής  ασφαλίστρων επί του ΑΕΠ, βρίσκεται στην τελευταία θέση με ποσοστό 2,3%, με πρώτη τη Μ. Βρετανία με 12,9% και μέσο όρο στην ΕΕ γύρω στο 7,5%.  Στη βάση αυτή, είναι προφανές πως μόνο θετικές μπορεί να είναι οι προοπτικές ανάπτυξης της Ιδιωτικής Ασφάλισης. Βασικές αιτίες  για το χαμηλό επίπεδο ανάπτυξης της εγχώριας ασφαλιστικής αγοράς:

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ (Ι)

Αναγκαία η αλλαγή νοοτροπίας
 

Παρά την οικονομική κρίση και ίσως λόγω αυτής, με δεδομένη την αδυναμία του Κράτους Πρόνοιας να παράσχει με επάρκεια Υγεία και Συντάξεις, είναι προφανές πως το κοινωνικοοικονομικό σύστημα της χώρας έχει απόλυτη ανάγκη την Ιδιωτική Ασφάλιση. Το θέμα που τίθεται είναι κατά πόσο αυτή είναι σε θέση να ανταποκριθεί με τη δέουσα επάρκεια αξιοπιστίας. Προς τούτο εκφράζονται επιφυλάξεις καθόσον χρειάζεται ανασυγκρότηση της ασφαλιστικής  αγοράς με εκσυγχρονισμό, επάρκεια κεφαλαίων, συγχωνεύσεις κλπ. Το βασικό πρόβλημα για την ανάκαμψη του ασφαλιστικού κλάδου, σχετίζεται με αντιστάσεις από τις δυνάμεις αδράνειας  λόγω του “χαλαρού” ελεγκτικού μηχανισμού των προηγούμενων χρόνων και με το νέο  καθεστώς των αυστηρών ευρωπαϊκών απαιτήσεων σε θέματα ποιότητας, διαφάνειας και αξιοπιστίας.

Ο ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΩΛΗΤΗΣ Ή ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ;

Γνώμονας η ποιότητα υπηρεσιών για την εξασφάλιση του Καταναλωτή 


Αφορμή για το παρόν σχόλιο υπήρξε αξιόλογο άρθρο του κ. Παναγιώτη Ρεγκούκου, το οποίο δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδα  NEXTDEAL με τίτλο: Η Ασφάλεια  «πουλιέται», δεν «αγοράζεται»!

Κατά βάση, θα διαφωνούσα με τον τίτλο καθόσον παραπέμπει σε μια παρωχημένη εικόνα του Ασφαλιστή- Πωλητή, ο οποίος με ευγενικό τρόπο κλείνει ραντεβού με υποψήφιους Πελάτες και με την τσάντα στο χέρι τους επισκέπτεται για να «πουλήσει» κάποιο ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί πως προφανώς, στον τίτλο του άρθρου, η λέξη «Ασφάλεια»  υπονοεί τη λέξη «Ασφάλιση». Είναι πλέον δόκιμος όρος στην απόδοση του διεθνούς όρου Insurance έναντι του όρου «Ασφάλεια» που αναφέρεται σε κάτι το διαφορετικό και που είναι Πρόληψη (Safety) ή Προστασία (Security). Σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική, η «Ασφάλεια» με την έννοια της Πρόληψης – Προστασίας είναι απαραίτητη να υπάρχει γιατί έτσι η Ασφάλιση γίνεται πιο εύκολα και φθηνότερα. Παράλληλα, παρέχεται το πλήρες αίσθημα της Διασφάλισης έναντι κινδύνων που μπορεί να επέλθουν από ανωτέρα βία, τυχαίο γεγονός ή ανθρώπινη αμέλεια.