ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ (IΙ)
Καιρός να ανακαλύψουμε … την Ευρώπη!
Ένα από τα παράδοξα στη χώρα μας είναι το γεγονός ότι ενώ σαν λαός χαρακτηριζόμαστε από εξωστρέφεια, εν τούτοις όποτε εμφανιστεί κάποιο καινούργιο σύγχρονο θεσμικό μέσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η αντίδρασή μας είναι παράξενη. Ενώ θα έπρεπε να εστιάζουμε στα θετικά στοιχεία κάποιας νέας Ευρωπαϊκής Οδηγίας που στοχεύει στην εναρμόνιση με ισχύοντα δοκιμασμένα πρότυπα των προηγμένων χωρών της Ευρώπης, αντ' αυτού προσπαθούμε να καθυστερήσουμε την ένταξή της στο εγχώριο θεσμικό σύστημα και στη συνέχεια ακόμη προσπαθούμε να την «προσαρμόσουμε» σε αυτό που εμείς συνηθίσαμε να εφαρμόζουμε ή αδιαφορούμε για την σωστή εφαρμογή της αρνούμενοι τον όποιο εκσυγχρονισμό! Πέρα από την μέχρι κάποιο βαθμό αντίδραση του απειλούμενου κατεστημένου, ίσως αυτό να αποτελεί κάποιο πολιτικό «κατάλοιπο» του παρελθόντος.
Τότε, που Ευρωπαϊκές Οδηγίες τις οποίες οι ίδιοι οι Έλληνες ευρωβουλευτές ψήφιζαν, εμφανίζονταν στο ευρύ Κοινό ως «ντιρεκτίβες» των Βρυξελλών, γεγονός που αυτόματα καθιστούσε "δικαιολογημένη" την όποια αντίσταση και αρνητική αντίδραση.
Από την άλλη πλευρά, νέες χώρες της ΕΕ όπως η Πολωνία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία, που μέχρι πρότινος βίωναν ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό καθεστώς, βλέπουμε τώρα να αξιοποιούν άμεσα και με τη δέουσα σοβαρότητα τις όποιες νέες Ευρωπαϊκές Οδηγίες δημιουργώντας προϋποθέσεις ανταγωνιστικότητας και δυναμικής ανάπτυξης. Στο μεταξύ εμείς χάνουμε χρόνο εξαιτίας κοντόφθαλμων αντιπαραθέσεων, οι οποίες εξυπηρετούν κάποια μικροσυμφέροντα, και που ενέχουν τον κίνδυνο να μας οδηγήσουν στο περιθώριο του διαμορφούμενου ευρωπαϊκού ανταγωνισμού.
Ειδικά τώρα, με την τρέχουσα οικονομική κρίση που βιώνουμε ως χώρα, θέλοντας και μη, η ευρωπαϊκή διάσταση θα αρχίσει να γίνεται όλο και πιο πολύ αντιληπτή. Φυσικά δεν μιλάμε για την πολιτική ενοποίηση ούτε για την ελεύθερη διακίνηση αγαθών και ανθρώπων, οι οποίες αποτελούν ήδη καθιερωμένο καθεστώς εδώ και μερικά χρόνια. Αναφερόμαστε στο σταδιακά διευρυνόμενο πλαίσιο «ελεύθερης παροχής υπηρεσιών» στις χώρες της ΕΕ, σύμφωνα με τις παγιωμένες νομοθετικές ρυθμίσεις όπως εκφράζονται με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2006/123/ΕΚ για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων.
Είναι βέβαιο πως οι νέες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις που αρχίζουν να δρομολογούνται, μοιραία εισάγουν νέα δεδομένα στην άσκηση των ελεύθερων επαγγελμάτων και στις συνήθειες των καταναλωτών. Δημιουργούν νέες συνθήκες ανταγωνισμού προς όφελος του Καταναλωτή και ταυτόχρονα νέες απαιτήσεις ποιότητας και αξιοπιστίας για τους παρέχοντες υπηρεσίες.
Το βαρύ κλίμα της πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης και τα τεκταινόμενα γύρω από το θέμα της «απελευθέρωσης των επαγγελμάτων», μάλλον δεν δίνουν ξεκάθαρη εικόνα στο ευρύ κοινό. Αλλά, ακόμη και οι άμεσα εμπλεκόμενοι ελεύθεροι επαγγελματίες, τα διάφορα επαγγελματικά σωματεία και οι επιστημονικοί σύλλογοι, δεν φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει επί της ουσίας τη νέα πραγματικότητα. Η συντριπτική πλειοψηφία φαίνεται να αγνοεί ή να υποβαθμίζει τη σημασία της εξέλιξης αυτής επιμένοντας σε παρωχημένες πρακτικές με βραχυπρόθεσμα συντεχνιακά οφέλη.
Θα πρέπει κάποτε να πάψουμε να «κλείνουμε τα μάτια» σε καθιερωμένες πρακτικές άσκησης επαγγέλματος, θεωρώντας εαυτούς ως τους πλέον έξυπνους και επιμένοντας στο δικό μας δρόμο του «δεν βαριέσαι» και της «θολούρας» όταν πρόκειται για θέματα ευθύνης! Δεν είναι μειονεκτικό το να αντιγράφουμε εκείνους στους οποίους κάποτε δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού!
Ας μην αγνοούμε και ας μην παραβλέπουμε τα μηνύματα των ευρύτερων πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών εξελίξεων. «Οι καιροί ου μενετοί»!