ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΚΛΙΝΙΚΩΝ
Αναγκαίος ο πραγματικός εκσυγχρονισμός
Δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδα nextdeal.gr, 14/03/2019.
Στο πλαίσιο εξορθολογισμού του ευρύτερου συστήματος παροχής υπηρεσιών υγείας στους πολίτες, πριν μερικούς μήνες το αρμόδιο Υπουργείο είχε θέσει σε δημόσια διαβούλευση ειδικό νομοσχέδιο για τον “Εκσυγχρονισμό και Αναμόρφωση του Θεσμικού Πλαισίου των Ιδιωτικών Κλινικών”.
Κρίνοντας το θέμα από επαγγελματική σκοπιά θέλησαν να προωθήσω κάποιες απόψεις σχετικά με την Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης Κλινικών – Νοσοκομείων, κάτι το οποίο θεωρώ απαραίτητο συστατικό σε ένα σύγχρονο κοινωνικό σύστημα. Διαπίστωσα πως η ιδέα μου ήταν μάλλον έξω από τους στόχους και τις προτεραιότητες του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Ωστόσο, σε συνέχεια πρόσφατου άρθρου μου για τον Ιατρικό Τουρισμό, θεωρώντας πως το θέμα παραμένει επίκαιρο και ενδιαφέρει ευρύτερα στο πλαίσιο των εξελίξεων στη χώρα μας, κρίνω σκόπιμο να παραθέσω τις σχετικές απόψεις μου.
Για να υπάρξει πραγματικός εκσυγχρονισμός και αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των Ιδιωτικών Κλινικών στη χώρα μας, πέρα από τα σύγχρονα καθαρά οργανωτικά λειτουργικά πρότυπα που θα πρέπει να υιοθετηθούν, είναι απαραίτητο να ενσωματωθούν σε αυτό και θεσμικά μέτρα που διασφαλίζουν την ασφάλεια, την ποιότητα και την αξιοπιστία των παρεχόμενων ιατρικών υπηρεσιών. Γιατί, δεν μπορούν να αποκλειστούν συμβάντα που σχετίζονται με ζημιά/οικονομική απώλεια κάποιου ασθενούς - πελάτη της ιδιωτικής κλινικής, τα οποία να οφείλονται σε αμέλεια, λάθος ή παράλειψη στο πλαίσιο παροχής ιατρικών υπηρεσιών.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω αλλά και την ευρωπαϊκή - διεθνή πρακτική εμπειρία, βασική προϋπόθεση για την έναρξη λειτουργίας και λειτουργία κλινικής, είναι η ύπαρξη επαρκούς και αξιόπιστης "ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ & ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ" (διεθνώς, Public Liability & Medical Malpractice Insurance). Αυτό, ώστε να υπάρχει ευχέρεια αποζημίωσης, μέσω Ασφαλιστικής Εταιρείας, για τυχόν σωματικές βλάβες/θάνατο και συνακόλουθες οικονομικές απώλειες Ασθενών ή/και Τρίτων, που οφείλονται σε αμέλεια, λάθος ή παράλειψη στο πλαίσιο παροχής ιατρικών υπηρεσιών (από το νοσηλευτικό - ιατρικό προσωπικό της Κλινικής καθώς και τους εμπλεκόμενοι συνεργάτες εξωτερικούς ιατρούς). Επισημαίνεται πως η συγκεκριμένη θεσμική απαίτηση δεν μπορεί να ικανοποιηθεί από την ίδια ασφαλιστική κάλυψη των ανεξάρτητων γιατρών που συνεργάζονται με την εκάστοτε κλινική. Στην πράξη και σύμφωνα με τη ισχύουσα διεθνή νομολογία, η κλινική και οι συνεργαζόμενοι γιατροί ευθύνονται “αλληλέγγυα και εις ολόκληρον”. Στη βάση αυτή, η μονομερής αντιμετώπιση της ανάγκης για επαρκή και αξιόπιστη ασφαλιστική κάλυψη που να διασφαλίζει τον θιγόμενο ασθενή και τους οικείους του δεν βοηθά και στην πράξη, επιφέρει περίπλοκες δικαστικές διαδικασίες.
Με τα ήθη που διαμορφώνονται από τα σημερινά κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα της αγοράς, οι αξιώσεις αστικής ευθύνης απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή και σοβαρότητα στην αντιμετώπισή τους. Είναι σύνηθες το φαινόμενο, όταν από τυχαία γεγονότα ή από εξ αμελείας λάθος ή παράλειψη ζημιώνεται κάποιος, να προβάλλονται αξιώσεις αποζημίωσης όχι μόνο για κάποια σωματική βλάβη που υπέστη αλλά και για διαφυγόντα κέρδη, ηθική βλάβη κλπ. Αξιώσεις, που μπορεί να είναι δυσβάστακτες για τον υπαίτιο ή φερόμενο ως υπαίτιο γιατρό και να έχουν καταστροφικές οικονομικές συνέπειες για το εκάστοτε νοσηλευτικό ίδρυμα που παρέχει υπηρεσίες αποκατάστασης υγείας.
Σημειώνεται πως σχετική απαίτηση διατυπώνεται στο Νόμο 4213/9-12-2013 που αφορά στην προσαρμογή της εθνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2011/24/ΕΕ περί "προσαρμογής των δικαιωμάτων των ασθενών στο πλαίσιο διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης" (όπως συχνά παρατηρείται σε εξειδικευμένες απαιτήσεις, η ρύθμιση σχετικά με την Ασφάλιση, παραμένει σε εκκρεμότητα). Γιατί, η ελεύθερη διακίνηση πολιτών μεταξύ των χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Τουρισμός και ιδιαίτερα ο πολλά υποσχόμενος “Ιατρικός Τουρισμός”, επιβάλλουν ένα σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο με τα ελάχιστα ποιοτικά πρότυπα που ισχύουν σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες του εξωτερικού.