ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ & ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ

Διασφάλιση μέσω Ασφάλισης Επαγγελματικής Ευθύνης

Δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδα nextdeal.gr, 29/03/2022.

Ο τίτλος του συγκεκριμένου άρθρου σχετίζεται με τις έννοιες “Παροχή Υπηρεσιών” και “Προστασία Καταναλωτή”. Παράμετροι που συνδέουν τις έννοιες αυτές είναι:

• Τα “επαγγελματικά προσόντα”, δηλαδή, η κατάλληλη επαγγελματική εκπαίδευση του παρέχοντος κάποια υπηρεσία έναντι αμοιβής
• Η “πιστοποίηση”, δηλαδή, αναγνώριση επάρκειας σε ότι αφορά ελάχιστες αποδεκτές προϋποθέσεις για την άσκηση της αντίστοιχης δραστηριότητας του Επαγγελματία που παρέχει την υπηρεσία
• Η “ποιότητα” της παρεχόμενης υπηρεσίας με την έννοια της ικανοποίησης έναντι κάποιου λογικού αποδεκτού κόστους και
• Η “εγγύηση” σε ότι αφορά την ποιότητα και την αξιοπιστία της παρεχόμενης υπηρεσίας ώστε να ικανοποιείται πλήρως ο Καταναλωτής που πληρώνει.
  

Τα τυπικά “επαγγελματικά προσόντα” και η σχετική “πιστοποίηση” της ικανότητας κάποιου στο να παρέχει υπηρεσίες, αποτελούν φροντίδα της κάθε χώρας που “παράγει” τους αντίστοιχους επαγγελματίες και ελέγχει την επαγγελματική τους επάρκεια μέσω διαπιστευμένων Φορέων Πιστοποίησης.

Η “ποιότητα” της παρεχόμενης υπηρεσίας είναι κάτι το υποκειμενικό. Θεωρητικά, όλοι μπορούν να ισχυρίζονται πως την προσφέρουν. Επιπλέον, τη στιγμή που κάποιος “αγοράζει” υπηρεσία καταβάλλοντας το σχετικό τίμημα, μπορεί να λεχθεί πως αποδέχεται την αντίστοιχη ποιότητα της υπηρεσίας που του προσφέρεται.

Η “εγγύηση” όμως για την ποιότητα της υπηρεσίας σε βαθμό που να ικανοποιείται πλήρως ο Χρήστης - Καταναλωτής, δεν είναι προφανής και αυτό είναι το ζητούμενο. Δηλαδή, πρέπει να υπάρχει η κατάλληλη διασφάλιση πως θα μπορεί να αποζημιώνεται στην περίπτωση που υποστεί κάποια οικονομική απώλεια από μη ποιοτική υπηρεσία από την πλευρά του αντίστοιχου επαγγελματία.

Ασφάλιση Επαγγελματικής Ευθύνης

Σε μια σύγχρονη κοινωνία, η απαραίτητη “εγγύηση υπηρεσίας” έχει πρακτικό νόημα όταν συνοδεύεται μόνο από «ασφαλιστική κάλυψη», δηλαδή όταν προσφέρεται “a priori” από κάποιον αναγνωρισμένης αξιοπιστίας Τρίτο Φορέα (Ασφαλιστική Εταιρεία), που θα εγγυάται για τις όποιες ζημιογόνες οικονομικές συνέπειες από αμέλεια, λάθος ή παράλειψη του παρέχοντος την υπηρεσία. Δηλαδή, να καλύπτει την εκ του νόμου Επαγγελματική Ευθύνη του. Είναι κάτι που θα πρέπει απαραίτητα να θεσμοθετηθεί σύμφωνα με τα ισχύοντα ευρωπαϊκά πρότυπα, καθόσον είναι εύλογα τα παρακάτω ερωτήματα:

- Γιατί να μην υπάρχει και στη χώρα μας η δυνατότητα της αποζημίωσης μέσω της Ασφάλισης σε περίπτωση πραγματικά κακών υπηρεσιών που ζημιώνουν;
- Γιατί να αγνοούμε και συστηματικά να “προσπερνάμε” την αντίστοιχη καταξιωμένη πρακτική που εφαρμόζεται εδώ και αρκετά χρόνια διεθνώς;

Η έλλειψη εμπειρίας και ενδεχόμενα εμπιστοσύνης στην εγχώρια ασφαλιστική αγορά δεν θα πρέπει να αποτελεί άλλοθι. Ο θεσμός της Ασφάλισης είναι διεθνοποιημένος και μέσω του μηχανισμού των ασφαλιστικών συμβάσεων, μπορούν κάλλιστα να βρεθούν οικονομικές λύσεις. Αρκεί να αποφασιστεί πως θέλουμε πραγματικά τη συγκεκριμένη Ασφάλιση, αποσαφηνίζοντας κάποιες βασικές προϋποθέσεις και ελάχιστα όρια κάλυψης.

Εξυγίανση συστήματος παροχής υπηρεσιών

Είναι προφανές πως για να είναι σε θέση μια Ασφαλιστική Εταιρεία να εγγυηθεί για την οικονομική κάλυψη αξιώσεων αποζημίωσης από τις υπηρεσίες κάποιου επαγγελματία, θα πρέπει κατά κάποιο τρόπο να ελέγχει, “καλή τη πίστη”, τα εχέγγυα της επαγγελματικής “ποιότητάς” του (ακαδημαϊκά προσόντα, οργάνωση, εμπειρία κλπ). Με τον τρόπο αυτό εισάγεται έμμεσα ένας τυπικός αλλά εν μέρει ουσιαστικός έλεγχος αξιοπιστίας του εκάστοτε επαγγελματία που παρέχει υπηρεσίες στον Καταναλωτή (Φυσικό Πρόσωπο ή και Επιχείρηση). Σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική, ο τυπικός έλεγχος γίνεται από την Ασφαλιστική Εταιρεία που θα αποζημιώνει. Με τον τρόπο αυτό, μακροπρόθεσμα, θα συμβάλλει στην εξυγίανση του συστήματος, αφού θα έχει κάθε λόγο να “τιμωρεί” (αύξηση ασφαλίστρων ή άρνηση κάλυψης) τον εκάστοτε ασφαλισμένο ανεξάρτητο Επαγγελματία / Φορέα Παροχής Υπηρεσιών, ανάλογα με το ύψος της ζημιάς που προκλήθηκε από εξ αμελείας λάθος ή παράλειψή του.

Σε μια ελεύθερη οικονομία, στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης, του ελεύθερου ανταγωνισμού και της ανοιχτής πληροφόρησης (internet), δεν είναι κακό να αντιγράφουμε αυτούς στους οποίους κάποτε δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού.