Ασφάλιση Επιχειρηματικής Ευθύνης

ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ & ΕΥΘΥΝΗ

Σε μια κοινωνία που πρέπει να αλλάξει!

Βιώνοντας την καθημερινότητα, έντονα επηρεασμένη από την πολιτική κοινωνική και οικονομική παρακμή, μοιραία διαπιστώνει κανείς πως οι παθεγένεια γύρω από το θέμα της Ευθύνης είναι ευρύτερη. Χαρακτηριστική είναι η σχετική αναφορά στην τελευταία παράγραφο της Εισαγωγής της  Έκθεσης του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης που είχε υποβληθεί από τον κ. Λέανδρο Ρακιντζή στον Πρωθυπουργό και στην Πρόεδρο της Βουλής, στην οποία σημειώνεται χαρακτηριστικά:

“Εν κατακλείδι, είναι ζωτικό ζήτημα να ανακαλύψουμε και στη χώρα μας όλοι -πολίτες, υπάλληλοι, διοικητικά όργανα και συνδικαλιστικοί φορείς- τις δύο αυτονόητες και θεμελιώδεις έννοιες πάνω στις οποίες στηρίζεται κάθε οργανωμένη κοινωνία και κάθε σοβαρό κράτος:
α) την έννοια της ατομικής ευθύνης, αυτής που δεν θα μας επιτρέπει να κρυβόμαστε πίσω από τους άλλους, που δεν συγχέεται με τις ευθύνες των άλλων, αυτής που εξατομικεύει σε καθένα μας τη φράση του Καζαντζάκη “εσύ θα σώσεις τον κόσμο κι αν δεν σωθεί, εσύ θα φταις” και
β) την έννοια του δημοσίου συμφέροντος, στο οποίο εμπεριέχεται η καλή λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, που αίρεται πάνω από κάθε ατομικό, τοπικό, κομματικό ή άλλο συμφέρον, που αφορά στο σύνολο και όχι στα άτομα, στα κόμματα ή τις παρέες".

ΣΤΕΛΕΧΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ & ΕΥΘΥΝΕΣ

Στην Ελλάδα αναλαμβάνονται χωρίς “άμυνα”!
 

Δημοσιεύθηκε και στην ηλεκτρονική εφημερίδα, Nextdeal, Πέμπτη 08 Οκτωβρίου 2015, με τίτλο: "Σκάνδαλο VW: Μπορούν να ασφαλιστούν τα στελέχη;"

Με αφορμή πρόσφατα δημοσιεύματα στον εγχώριο και διεθνή τύπο αναφορικά με το σκάνδαλο αυτοκινήτων μάρκας VW αναδύθηκε το θέμα της ευθύνης των Οργάνων διοίκησης μιας επιχείρησης. Σχετικά κρίνεται σκόπιμο να επισημανθούν τα παρακάτω:

Ένας πετυχημένος διευθυντής ή υψηλόβαθμο στέλεχος μιας επιχείρησης αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, παίρνει ρίσκα και αξιοποιεί τις ευκαιρίες προκειμένου να προάγει τους σκοπούς της επιχείρησης, τα συμφέροντα της οποίας προάγει. Είναι όμως ο ίδιος εξασφαλισμένος όταν αποφασίζει να ρισκάρει; Στις περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις, η απάντηση θα ήταν «όχι». Η δυνατότητά του, λοιπόν, να τολμάει, πολλές φορές επηρεάζεται αρνητικά από την ανασφάλεια που προκύπτει είτε από τη δομή της ίδιας της επιχείρησης είτε από την ευρύτερη αγορά στην οποία δραστηριοποιείται.
Έρευνα που έχει γίνει στη χώρα μας, έδειξε ότι μόλις το 2% των ελληνικών επιχειρήσεων έχει “κουλτούρα” στο ζήτημα της ανάληψης ρίσκου και έχει εξειδικευμένο “risk manager”.