ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑΤΡΩΝ & ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ
Πρέπει να εφαρμοστεί ορθολογικά ο θεσμός της Ασφάλισης!
Αφορμή για το παρόν άρθρο είναι δημοσίευμα στην ηλεκτρονική εφημερίδα NEXTDEAL με τίτλο: "Απόφαση του Αρείου Πάγου: Γιατρός θα καταβάλλει 584,400 ευρώ για το θάνατο 32χρονης εγκύου". Το αξιοσημείωτο γύρω από το θέμα στο οποίο αναφέρεται το δημοσίευμα, δεν είναι μόνο το λυπηρό ανθρώπινο δράμα και το ποσό της αποζημίωσης, στο βαθμό που θα καταβληθεί τελικά ή όχι από το ίδιο το γιατρό (αν έχει τη δυνατότητα) ή από κάποια ασφαλιστική εταιρεία αν ήταν σωστά ασφαλισμένος για την επαγγελματική ευθύνη του. Το αξιοσημείωτο και λύπηρό συνάμα είναι η όλη ψυχοφθόρος και ευρωβόρος διαδικασία που ακολουθήθηκε από το 2001 που συνέβηκε το κακό μέχρι την τελεσίδικη απόφαση του Αρείου Πάγου, που εκδόθηκε πρόσφατα!
Εκφράζεται η άποψη πως η ασφαλιστική κάλυψη της “ιατρικής αστικής ευθύνης” (Medical Malpractice) δεν αντιμετωπίζεται ορθολογικά στη χώρα μας, όπως σε όλες τις πολιτισμένες χώρες.
Κρίνοντας από ασφαλιστική άποψη και με δεδομένο πως μοιραία ανθρώπινα λάθη πάντα μπορεί να συμβαίνουν, προκύπτουν διάφορα εύλογα ερωτήματα, τα οποία θα πρέπει να μας προβληματίσουν. Ειδικότερα, συμειώνονται τα εξής:
- Υπήρχε ασφαλιστική κάλυψη που να αποζημιώνει για την επαγγελματική ευθύνη του γιατρού και του συνήθως συνυπαίτιου νοσοκομείου, δεδομένου πως ο γιατρός έκανε την ατυχή ιατρική πράξη σε οργανωμένο νοσηλευτικό περιβάλλον;
- Αν όντως υπήρχε κάποια ασφάλιση, ήταν άρτια και επαρκής σε ότι αφορά τα όρια αποζημίωσης ώστε να αποζημιώνει;
- Αν τελικά υπήρχε κάποια ασφάλιση για την Αστική Ευθύνη του Γιατρού ή/και του Νοσοκομείου, γιατί όλη αυτή η ψυχοφθόρος δικαστική διαδικασία;
Λαμβάνοντας υπόψη τα διάφορα δημοσιεύματα σαν το συγκεκριμένο, που κατά καιρούς έρχονται στη δημοσιότητα, διαφαίνεται πως η εγχώρια εμπειρία είναι μάλλον διαφορετική από τη διεθνώς ισχύουσα πρακτική γύρω από το θέμα “ιατρική ευθύνη” (medical malpractice).
- Πολλοί γιατροί δεν είναι ασφαλισμένοι για την εξ αμελείας ευθύνης κατά την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος. Οι περισσότεροι, ασφαλίζονται με βασικό κριτήριο το φτηνό ασφάλιστρο κάτι που μεταφράζεται σε μειωμένης ποιότητας ασφαλιστική κάλυψη.
- Τα διάφορα νοσηλευτικά ιδρύματα, κατά κανόνα, δεν διαθέτουν Ασφάλιση Ιατρικής Ευθύνης για τις υπηρεσίες που παρέχουν στους πελάτες τους. Συνήθως, τα ιδιωτικά νοσοκομεία επαφίενται στο ασφαλιστήριο που συμβατικά τους προσκομίζει ο κάθε γιατρός προκειμένου να συνεργάζεται με αυτό.
- Οι ασφαλιστικές εταιρείες, με τα δικά τους επιχειρήματα δεν αναλαμβάνουν τη διερεύνηση και την εξωδικαστική διευθέτηση της εκάστοτε αξίωσης αποζημίωσης με αποτέλεσμα, να ακολουθείται μια ψυχοφθόρος και πολυδάπανη διαδικασία τόσο για τον υπαίτιο γιατρό και πολύ περισσότερο για το ζημιωθέν θύμα ή την οικογένειά του εφόσον το συμβάν σχετίζεται με θάνατο μέλους της.
Είναι λυπηρό να ζούμε σε μια σύγχρονη κοινωνία και να αγνοούμε ή να “προσπερνάμε” δοκιμασμένες πρακτικές όπως είναι ο θεσμός της Ασφάλισης Αστικής Ευθύνης, που βοηθάνε στην εύρυθμη λειτουργία της. Η Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης, πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για γιατρούς και νοσοκομεία, είναι απαραίτητο να προσεγγιστεί ορθολογικά και στη χώρα μας.
Είναι σύνηθες το φαινόμενο η αστική ευθύνη να καλύπτεται ή καλύτερα να θεωρείται ότι κατοχυρώνεται από ανεξάρτητα ασφαλιστήρια επαγγελματικής των συνεργαζόμενων ιατρών.
Ο εκάστοτε γιατρός και το νοσηλευτικό ίδρυμα, βαρύνονται αλληλέγγυα στα θέματα αστικής ευθύνης. Στη λογική αυτή θα πρέπει να λειτουργεί και η Ασφάλιση η οποία θα πρέπει να προβλέπει αποδεκτά όρια αποζημίωσης με σωστές διαδικασίες διαχείρισης των ζημιογόνων συμβάντων και των συνακόλουθων αξιώσεων αποζημίωσης. Είναι απαράδεκτο να υπάρχουν κενά και ανορθόδοξες διαδικασίες (πχ αποζημίωση κατόπιν τελεσίδικης δικαστικής απόφασης) στην ασφάλιση αστικής ευθύνης γιατρών και νοσοκομείων, που ταλαιπωρούν τους ίδιους τους επιστήμονες γιατρούς αλλά τους ατυχείς ασθενείς ή/και τις οικογένειές τους.
Για μια ακόμη φορά επισημαίνεται πως η τρέχουσα οικονομική κρίση, θα πρέπει να θέσει σε διαφορετική βάση τον μέχρι τώρα προβληματισμό γύρω από τα θέματα ποιότητας υπηρεσιών και Ασφάλισης Αστικής Ευθύνης για λάθη ή παραλείψεις γιατρών, νοσηλευτικών ιδρυμάτων και ιατρικού προσωπικού (Medical Malpractice Insurance).