ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ & ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ
Βασική παράμετρος η Αστική Ευθύνη και η Ασφάλισή της
Πρόσφατα, διαβάσαμε στον ημερήσιο Τύπο για θλιβερό περιστατικό που συνέβη την Κυριακή 27 Απριλίου σε παιδικό “λούνα πάρκ” όπου, δύο μικρά παιδιά - αδέλφια έπαιζαν μέσα σε μια φουσκωτή μπάλα με ήλιο, όταν ξαφνικά σηκώθηκε ισχυρός άνεμος και σήκωσε την μπάλα μεταφέροντας της τουλάχιστον 30 μέτρα μακριά μαζί με τα παιδιά τα οποία χτύπησαν σε άλλα αντικείμενα του περιβάλλοντα χώρου, με αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο του 13χρονου αγοριού και τον σοβαρό τραυματισμό της 9χρονης αδελφής του. Ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από αμέλεια και σωματικής βλάβη ασκήθηκε σε βάρος των δυο υπαλλήλων και του ενοικιαστή του εξοπλισμού, που συνελήφθησαν για το δυστύχημα.
Παρά το γεγονός ότι τα αδικήματα διώκονται σε βαθμό πλημμελήματος, η δικογραφία ανατέθηκε σε τακτικό ανακριτή λόγω της σοβαρότητας της υπόθεσης. Παράλληλα με τη δικαστική έρευνα, με εντολή του αρμόδιου Υπουργού, διατάχθηκε η άμεση διενέργεια ελέγχου στο δήμο Ελληνικού - Αργυρούπολης, προκειμένου να εξεταστεί η νομιμότητα λειτουργίας του λούνα παρκ.
Πάντως, ο Δήμος σε ανακοίνωσή του σημειώνει ότι το δημοτικό συμβούλιο, με ομόφωνη απόφασή του, είχε εγκρίνει την παραχώρηση-εκμίσθωση του επίμαχου χώρου. Ωστόσο, διευκρινίζει ότι η εταιρεία δεν κατέθεσε αίτηση με τα σχετικά δικαιολογητικά για την έκδοση άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας λούνα παρκ στον συγκεκριμένο χώρο και ως εκ τούτου τέτοια άδεια δεν εκδόθηκε από τον δήμο ...
Σοβαρά ερωτήματα σε περίπτωση δυστυχήματος
Είναι ευνόητα πως ένα τέτοιο συμβάν δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα για το καθεστώς λειτουργίας ιδιωτικών υποδομών για μικρά παιδιά ή και ευρύτερα για μεγάλους σε διάφορους χώρους ψυχαγωγίας, διασκέδασης, αναψυχής και όχι μόνο.
- Πως εκδίδονται οι αντίστοιχες άδειες και πως εποπτεύεται η λειτουργία τέτοιων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που προσφέρουν υπηρεσίες στο κοινό και όπως είναι εύλογο νόμιμα προσβλέπουν στο κέρδος;
- Πως αναζητούνται και καταλογίζονται οι ευθύνες όταν μοιραία προκύπτουν κάποια ζημιογόνα συμβάντα που δυστυχώς δεν μπορούν να αποκλειστούν; Δεν υπάρχουν διαδικασίες αναζήτησης ευθυνών και πρέπει να παρεμβαίνει ακόμη και Υπουργός;
- Ποιός αποζημιώνει τους άτυχους ζημιωθέντες, οι οποίοι δεν φταίνε σε τίποτα και εκ του νόμου πρέπει να αποζημιώνονται από αυτό που θεωρείται υπαίτιος για τη βλάβη – ζημιά που υπέστησαν (σωματική, υλική, ηθική, ψυχική οδύνη);
- Πως αντιμετωπίζονται παρόμοιες περιπτώσεις στις άλλες πολιτισμένες - προηγμένες χώρες του εξωτερικού;
Απόψεις για προβληματισμό και γόνιμη συζήτηση
Έχοντας ευρύτερο προβληματισμό γύρω από τα θέματα ευθύνης, αυθόρμητα θεώρησα σκόπιμο να εκθέσω κάποιες πρώτες σκέψεις προβληματισμού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Facebook, LinkedIn και Twitter), σημειώνοντας τα παρακάτω:
“Γνωστή πονεμένη ιστορία από ατυχές γεγονός, ανθρώπινο λάθος ή αμέλεια ... Ποινικές διώξεις, αστικά δικαστήρια, διεκδίκηση αποζημιώσεων με μακρόχρονους "ψυχοφθόρους" αγώνες ... Επισημαίνω αυτό που η διεθνής πρακτική έχει επιβάλλει στην πράξη ως το μοναδικό "εργαλείο" ρύθμισης θεμάτων ευθύνης & αποζημιώσεων: ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ. Η Ασφαλιστική Εταιρεία που τελικά πληρώνει για τα εξ αμελείας λάθη ή παραλείψεις, έχει κάθε λόγο, έστω τυπικά, να ενδιαφέρεται για μέτρα ασφάλειας και τήρηση νόμιμων διαδικασιών για τη λειτουργία κάποιας δραστηριότητας. Και, προφανώς δεν είναι η εκάστοτε ανεύθυνο-υπεύθυνη δημόσια υπηρεσία που εκδίδει την Άδεια και φροντίζει πάντα να είναι στο "απυρόβλητο".
Σε μια ευνομούμενη πολιτεία, η όποια λογική αποζημίωση πρέπει να καταβάλλεται χωρίς απαραίτητα δικαστικούς αγώνες. Αρκεί φυσικά να υπάρχει αξιόπιστη Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης ...”
Επειδή υπήρξαν διάφορα θετικά σχόλια αλλά και μερικά αρνητικά, κρίνω σκόπιμο να επισημάνω πως το μήνυμά μου με αφορμή το δυσάρεστο συμβάν είναι το εξής: Τόσο η αδειοδότηση όσο και η λειτουργία δραστηριοτήτων που έχουν να κάνουν με το Κοινό πρέπει απαραίτητα να συνδέονται με Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης. Η ανεύθυνο - υπεύθυνη τυπική έγκριση από μια αρμόδια δημόσια υπηρεσία δεν έχει ουσιαστικό νόημα όταν δεν συνοδεύεται από ουσιαστικό ή τυπικό έλεγχο νομιμότητας και, το κυριότερο, με ρητή - δεσμευτική υποχρέωση για αποζημίωση για τυχόν ζημιογόνες συνέπειες λάθη ή παραλείψεις. Εδώ μιλάμε για Επαγγελματική Αστική Ευθύνη αυτού που ετοιμάζει τη μελέτη για την αδειοδότηση και που υποβάλλει το Φάκελο για τυπικό έλεγχο – έγκριση. Σημειώνεται πως η ευθύνη αυτή ασφαλίζεται. Ειδικότερα, μιλάμε για την Ασφάλιση Επαγγελματικής Αστικής Ευθύνης (διεθνώς γνωστή ως PROFESSIONAL LIABILITY INSURANCE), η οποία είναι πρακτικά ακόμη άγνωστη στη χώρα μας. Ωστόσο, η ασφάλιση αυτή πρέπει απαραίτητα να εισαχθεί στο σύστημα έγκρισης - αδειδότησης επιχειρήσεων.
Το άλλο σχετικό θέμα που σχετίζεται με το συγκεκριμένο συμβάν είναι η αποζημίωση σε περίπτωση ατυχήματος κατά τη λειτουργία της αντίστοιχης επιχειρηματικής δραστηριότητας. Δηλαδή μιλάμε για την ευθύνη έναντι Τρίτων ή και εργαζομένων που μπορεί να ζημιωθούν από εξ αμελείας λάθη ή παραλείψεις κατά τη λειτουργία της επιχείρησης. Και η ευθύνη αυτή, σε μια ευνομούμενη χώρα, ασφαλίζεται και λέγεται Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης έναντι Κοινού / Τρίτων (διεθνώς γνωστή ως PUBLIC LIABILITY INSURANCE).
Φυσικά, όταν μιλάμε για ασφάλιση μιλάμε για αυστηρή και αξιόπιστη ασφαλιστική κάλυψη και όχι ψευδεπίγραφα (ασφαλιστήρια "μαϊμού"). Δηλαδή, "χαρτιά" που προσκομίζονται για τυπικούς λόγους χωρίς καμιά εξασφάλιση πληρότητας και αξιοπιστίας. Μιλάμε για ασφαλιστήρια συμβόλαιο που με ξεκάθαρους όρους μπορούν να αποζημιώνουν χωρίς δικαστηριακές διαδικασίες . Εδώ, προκύπτει θέμα που χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση – συζήτηση. Σημειώνεται πάντως οι λύσεις σε παρόμοια ζητήματα υπάρχουν και είναι δοκιμασμένες διεθνώς. Δεν έχουμε παρά κα τις αντιγράψουμε και μάλιστα ως έχουν!