ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ & ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Στοιχείο ανταγωνιστικότητας

Κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα συνεπάγεται ανάληψη κινδύνων και ευθυνών.
Ανάλογα με το είδος της δραστηριότητας (βιομηχανική, κατασκευαστική, εμπορική, ξενοδοχειακή, παροχή υπηρεσιών κλπ), με τον αριθμό και την σύνθεση του απασχολούμενου προσωπικού και με το γεωγραφικό περιβάλλον που δραστηριοποιείται η επιχείρηση, η “ένταση” ευθύνης είναι διαφορετική, σε ότι αφορά το ενδεχόμενο να βλάψει το Κοινό, τους Εργαζομένους ή το Περιβάλλον,. Μιλάμε για την Αστική Ευθύνη, την οποία κάθε Επιχείρηση φέρει και την όποια πρέπει να δείχνει πως ενστερνίζεται και πως την αναλαμβάνει υπεύθυνα.
Σύμφωνα δε με τη σύγχρονη διεθνή πρακτική, μια επιχείρηση που αναλαμβάνει υπεύθυνα την όποια αστική ευθύνη της, νοείται πως εγγυάται, μέσω κατάλληλης ασφάλισης, την χρηματική αποζημίωση για αποκατάσταση της ενδεχόμενης ζημιάς που μπορεί να προκαλέσει σε Τρίτους (Κοινό), σε Εργαζόμενους ή στο Περιβάλλον.

Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης
Κρίνοντας σκόπιμο να επισημανθεί πως η Αστική Ευθύνη, σύμφωνα με την ισχύουσα πάγια διεθνή πρακτική, ασφαλίζεται συστηματικά χωρίς απαραίτητα αυτό να προκύπτει ως εκ του Νόμου υποχρέωση αλλά απλούστατα Νόμος της Αγοράς! Στο πλαίσιο ποιοτικής αξιολόγησης μιας Επιχείρησης για την πολιτική της σε θέματα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης είναι ουσιαστικό κριτήριο η επιβεβαίωση πως η επιχείρηση εφαρμόζει ορθολογικά το θέμα της Ασφάλισης και πως ανανεώνει κανονικά τα Ασφαλιστήρια Αστικής Ευθύνης που αφορούν τη δραστηριότητα της.

Ειδικότερα αναφέρονται τα Ασφαλιστήρια έναντι:
- Έναντι του Κοινού/Τρίτων (Public Liability),
- Εργαζομένων (Employer’s Liability),
- Καταναλωτών /Τρίτων (Product Liability) εφόσον η Επιχείρηση παράγει ή διανέμει καταναλωτικά προϊόντα
- Πελατών / Τρίτων από Παροχή Υπηρεσιών(Professional Liability)
- Περιβάλλοντος (Environmental Liability) εφόσον η Επιχείρηση διαθέτει εγκαταστάσεις/ παραγωγική διαδικασία, που εμπίπτει στην εκ του νόμου υποχρέωση για εφαρμογή πολιτικής περιβαλλοντικής ευθύνης.

Τέλος, αναφέρεται και η ασφαλιστική κάλυψη της ευθύνης Μελών Διοικητικού Συμβουλίου & Στελεχών Διοίκησης μιας Επιχείρησης (Directors & Officer’s Liability) έναντι των Μετόχων, Πιστωτών, Κοινωνικών Φορέων, Εργαζομένων ή Τρίτων για αποζημίωση από τυχόν οικονομική ζημιά που μπορεί να υποστούν λόγω κακοδιαχείρισης ή λαθών και  παραλείψεων των Εκτελεστικών Οργάνων ή και των Μελών Διοικητικού Συμβουλίου της Επιχείρησης.

Οι σύγχρονες εξελίξεις
Η έννοια της Ευθύνης είναι ευρύτερη και παρατηρείται πολύ συχνά η τάση να υποβαθμίζεται, να παραποιείται ή σκοπίμως να αποσιωπάται. Η ολοκληρωμένη κατανόηση και εμπέδωση της  έννοιας της Ευθύνης, αποτελεί στοιχείο ανταγωνιστικότητας και υγιούς επιχειρηματικότητας στο πλαίσιο εύρυθμης λειτουργίας ενός κοινωνικοοικονομικού συστήματος.
Με την απελευθέρωση των οικονομιών όπου κυριαρχεί το πνεύμα της παγκοσμιοποίησης, οι κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις αναδεικνύουν όλο και πιο πολύ τον ανταγωνισμό και την τάση για διεκδίκηση αποζημιώσεων με προβολή βάσιμων ή και αβάσιμων αξιώσεων. Ταυτόχρονα, η εξέλιξη του νομοθετικού – θεσμικού πλαισίου χαρακτηρίζεται από εντεινόμενη αυστηρότητα στα θέματα προστασίας των Εργαζομένων, των Καταναλωτών- Πελατών, των Επενδυτών και του Περιβάλλοντος, αναδεικνύοντας θέματα επιχειρηματικής ευθύνης που πρέπει να αντιμετωπίζονται διεξοδικά, μέσω της Ασφάλισης. Επισημαίνεται δε πως η πρόοδος και η εν γένει στάση μας σε θέματα Ευθύνης αποτελεί ένα από τα αντικειμενικά «βαρόμετρα» της επιτελούμενης κοινωνικής και οικονομικής  εναρμόνισης της χώρας μας, με τα ισχύοντα ευρωπαϊκά πρότυπα. Ο βαθμός δε ανάπτυξης της Ασφάλισης Αστικής Ευθύνης είναι ένας ακόμη δείκτης εξέλιξης και ωριμότητας της αγοράς.

Ελπίζεται πως η οικονομική κρίση είναι που θα ενεργοποιήσει ευρύτερες κοινωνικές ευαισθησίες που να δίνουν ακόμη μεγαλύτερη αξία και διεξόδους έκφρασης κοινωνικής υπευθυνότητας και ευθύνης όχι μόνο από τις μεγάλες αλλά και από μικρομεσαίες επιχειρήσεις που, μεταξύ άλλων, θα έχουν ανάγκη την κοινωνική αποδοχή στον αγώνα τους για επιβίωση και ανάπτυξη