Απελευθέρωση Επαγγελμάτων

Νέες συνθήκες ανταγωνισμού & Επαγγελματική Ευθύνη

Η Πολιτεία, υπό την πίεση των εξελίξεων (Ευρωπαϊκή Οδηγία για την Απελευθέρωση Επαγγελμάτων, “Μνημόνιο” μεταξύ Ελληνικής Κυβέρνησης και ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ και νέες δεσμεύσεις – υποχρεώσεις για εκταμιεύσεις δανείων προκειμένου να αποφευχθεί η πτώχευση της χώρας), είναι προφανές πως δεν μπορεί να διατηρήσει το ιδιότυπο “περιβάλλον” που ισχύει και επικρατεί εδώ και αρκετά χρόνια (ελάχιστες υποχρεωτικές αμοιβές, «χαοτικό» πλαίσιο σε θέματα ευθύνης, αθέμιτος ανταγωνισμός, πελατειακές σχέσεις κλπ). Ένα σύστημα το οποίο αντικειμενικά λειτουργεί σε βάρος του κοινωνικού συνόλου και ενίοτε σε βάρος των ίδιων των επαγγελματιών. Το αποτέλεσμα, πέραν όλων των άλλων, είναι η στρέβλωση της ίδιας της αγοράς με αρνητικές συνέπειες στην αξιοπιστία και την ανταγωνιστικότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών.

Και όμως, είναι στοιχείο εκσυγχρονισμού

Σε πρόσφατο δημοσίευμα της “πύλης” (portal) ηλεκτρονικής ενημέρωσης LAWNET, με τίτλο "το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου", ο κ. Δημήτρης Βερβεσός, δικηγόρος, Μέλος ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, αναφερόταν στο “υπαρξιακό” αδιέξοδο μπροστά στο οποίο βρίσκεται το δικηγορικό σώμα.

Τα αδιέξοδα είναι ευρύτερα και δεν αφορούν μόνο το δικηγορικό κλάδο και τους Συμβολαιογράφους. Αφορούν μια σειρά άλλων επαγγελμάτων (Αρχιτέκτονες, Μηχανικοί, Λογιστές, Εκτιμητές, Μεσίτες, Μεταφορείς κλπ) αλλά και την ίδια την κοινωνία, αποδέκτη των υπηρεσιών που της προσφέρονται. Το βαρύ κλίμα της οικονομικής κρίσης και τα τεκταινόμενα γύρω από  το θέμα της «απελευθέρωσης των επαγγελμάτων», μάλλον δεν δίνουν ξεκάθαρη εικόνα στο ευρύ κοινό.

Καιρός να ανακαλύψουμε … την Ευρώπη!

Ένα από τα παράδοξα στη χώρα μας είναι το γεγονός ότι ενώ σαν λαός χαρακτηριζόμαστε από εξωστρέφεια, εν τούτοις όποτε εμφανιστεί κάποιο καινούργιο σύγχρονο θεσμικό μέσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η αντίδρασή μας είναι παράξενη. Ενώ θα έπρεπε να εστιάζουμε στα θετικά στοιχεία κάποιας νέας Ευρωπαϊκής Οδηγίας που στοχεύει στην εναρμόνιση με ισχύοντα δοκιμασμένα πρότυπα των προηγμένων χωρών της Ευρώπης, αντ' αυτού προσπαθούμε να καθυστερήσουμε την ένταξή της στο εγχώριο θεσμικό σύστημα και στη συνέχεια ακόμη προσπαθούμε να την «προσαρμόσουμε» σε αυτό που εμείς συνηθίσαμε να εφαρμόζουμε ή αδιαφορούμε για την σωστή εφαρμογή της αρνούμενοι τον όποιο εκσυγχρονισμό! Πέρα από την μέχρι κάποιο βαθμό αντίδραση του απειλούμενου κατεστημένου, ίσως αυτό να αποτελεί κάποιο πολιτικό «κατάλοιπο» του παρελθόντος.

Η Ευρωπαϊκή Οδηγία & ο Νόμος της Αγοράς

Κάθε επαγγελματική επιχειρηματική δραστηριότητα είναι συνυφασμένη με κινδύνους και επακόλουθες χρηματικές απώλειες.
Όλοι οι επαγγελματίες που παρέχουν υπηρεσίες έναντι αμοιβής, χωρίς να μπορούν να εγγυώνται το αποτέλεσμα στο πνεύμα του Νόμου, οφείλουν να έχουν υποχρέωση επιμέλειας για ένα αποτέλεσμα, αποδεκτό  από τον Πελάτη τους. Είναι βεβαίως σαφές ότι ο απλός πολίτης η ο επιχειρηματίας, δεν είναι σε θέση να αξιολογεί αντικειμενικά την ποιότητα των υπηρεσιών ενός Μηχανικού, Λογιστής ή Δικηγόρου, ενός Συμβούλου Πληροφορικής, Συμβούλου Επενδύσεων, Ορκωτού Ελεγκτή ή Εκτιμητή ή και του ίδιου του Ασφαλιστή του κλπ.