ΚΟΙΝΩΝΙΑ & ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Κριτήριο ωριμότητας η ανάπτυξη του θεσμού της Ασφάλισης
Η ελληνική νομοθεσία είναι καθ’ όλα σύγχρονη όσον αφορά τις βασικές της διατάξεις. Επιπλέον, με τις διάφορες Ευρωπαϊκές Οδηγίες που συνεχώς ενσωματώνονται σε αυτή, εκσυγχρονίζεται πλήρως στα διάφορα κοινωνικού και οικονομικού περιεχομένου θέματα που αφορούν τους Εργαζόμενους, τους Καταναλωτές, τους Επαγγελματίες, τις Επιχειρήσεις και το Φυσικό Περιβάλλον.
Τυχόν κενά που ενδεχόμενα προκύπτουν στην πράξη λόγω έλλειψης πρακτικής εμπειρίας, κάλλιστα μπορούν να καλύπτονται από τη διαθέσιμη πλούσια νομολογία των προηγμένων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μπορεί κάλλιστα λοιπόν να ειπωθεί πως το νομοθετικό πλαίσιο και οι κανόνες δικαίου υπάρχουν. Όμως, το μεγάλο ζητούμενο στη χώρα μας είναι η ορθή εφαρμογή των νόμων και ο σεβασμός των κανόνων δεοντολογίας. Σε αυτό το σημείο ως γνωστόν «πάσχουμε».
Σύμφωνα με τη θεμελιώδη αρχή του Αστικού Κώδικα σύμφωνα με την οποία “αυτός που από αμέλεια ζημιώνει κάποιον υποχρεούται να τον αποζημιώνει”. Η βασική αυτή αρχή ισχύει στο δίκαιο όλων των πολιτισμένων χωρών του κόσμου. Στην πράξη, ανάλογα με το βαθμό ανάπτυξης και εξέλιξης της κοινωνίας, η έννοια της Αστικής Ευθύνης έχει περαιτέρω εξειδικευθεί, με κάποια νεότερα επίσης θεμελιώδη νομοθετήματα του κοινωνικού και οικονομικού συστήματος, όπως : Προστασία Εργαζομένων, Καταναλωτή και Περιβάλλοντος. Επίσης, Προστασία Ανταγωνισμού στα πλαίσια μιας ενοποιημένης αγοράς με ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, εργασίας και με ελεύθερη παροχή υπηρεσιών ή ελεύθερη εγκατάσταση.
Αφορμή για το παρόν είναι ανακοίνωση του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΟΕΕ) για την άσκηση του επαγγέλματός του Λογιστή - Φοροτεχνικού, (
Αφορμή για το παρόν άρθρο είναι δημοσίευμα της ηλεκτρονικής Πύλης Ενημέρωσης NextDeal, απευθυνόμενο κυρίως στην ασφαλιστική αγορά, με τίτλο: «Εσύ γνωρίζεις τι είναι Αστική Ευθύνη;»
Αφορμή για το παρόν άρθρο είναι το κείμενο της ηλεκτρονικής Πύλης Ενημέρωσης NextDeal με τίτλο: «Εσύ γνωρίζεις τι είναι Αστική Ευθύνη;».Το θέμα ίσως φαίνεται απλό. Ωστόσο, δεν είναι και τόσο όταν το εξετάζουμε στην τριγωνική σχέση «Ασφαλιστικές Εταιρείες – Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές – Ασφαλισμένοι Πελάτες» υπό το πρίσμα της ασφαλιστικής συνείδησης που υπάρχει και της “κουλτούρας” με την οποία λειτουργεί ο θεσμός Ιδιωτικής Ασφάλισης στη χώρα μας.Γνωρίζοντας με σχετική επάρκεια τα περί Ασφάλισης Αστικής Ευθύνης και δίνοντας έμφαση στην 
Προσφάτως δημοσιεύθηκε ένα αξιοπρόσεκτο άρθρο στην ηλεκτρονική εφημερίδα insurancedaily με τίτλο: 
Παρακολουθώντας τις εξελίξεις αναφορικά με την πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας και εστιάζοντας στην επικρατούσα κατάσταση γύρω από τα διάφορα επαγγέλματα παροχής υπηρεσιών (του Μηχανικού, του Γιατρού, του Δικηγόρου, του Λογιστή κ.ά.), διαπιστώνω πως έχουμε να διαβούμε πολύ δρόμο ακόμη προκειμένου να προσεγγίσουμε τα σύγχρονα ευρωπαϊκά πρότυπα. Είμαστε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μας αρέσει να φοράμε το καπέλο του Ευρωπαίου. Ωστόσο, το καπέλο αυτό μας πέφτει κάπως φαρδύ και ο τρόπος που το φοράμε δυστυχώς μας εμποδίζει να βλέπουμε τι γίνεται στο γύρω από μας χώρο της Ευρώπης …
O Ορκωτός Λογιστή και ο Λογιστής ασκεί ένα επάγγελμα παροχής υπηρεσιών κύρους, που απαιτεί αξιοπιστία και αφοσίωση. Δέχεται πληροφορίες – συχνά προσωπικές, πολύτιμες ή απόρρητες, διαχειρίζεται οικονομικές καταστάσεις, συμβουλεύει για επιχειρηματικές αποφάσεις, κάνει χρήση ή αναλαμβάνει προς φύλαξη σημαντικά έγγραφα και άλλα στοιχεία, συχνά διαχειρίζεται ξένα χρήματα και διενεργεί πράξεις εν ονόματι και για λογαριασμό του Πελάτη του. Είναι προφανές πως σε παρόμοιες δραστηριότητες αναλαμβάνει ευθύνες. Ο Ορκωτός Λογιστή ή ο Λογιστής δεν είναι απλά ένας επαγγελματίας που διαθέτει εξειδικευμένες γνώσεις, πείρα και χρόνο για τον Πελάτη του. Είναι πρωτίστως ένα άτομο εμπιστοσύνης, στο οποίο ο Πελάτης (Επιχείρηση ή Φυσικό Πρόσωπο) στηρίζεται για τη διασφάλιση των οικονομικών συμφερόντων του.
Η απελευθέρωση των επαγγελμάτων και φυσικά η κατάργηση των όποιων "προνομίων" προς όφελος του Καταναλωτή αποτελεί πλέον μονόδρομο και για την Ελλάδα. Στο σημείο όπου έχουν φτάσει τα πράγματα δεν ωφελεί το να επιμένουμε στη διατήρηση των ελάχιστων αμοιβών επικαλούμενοι κάποια λογικά και εν μέρει σωστά επιχειρήματα. Ένα καθεστώς με ελάχιστες αμοιβές και με λειτουργία επαγγελμάτων σε "θολό" κανονιστικό πλαίσιο, είναι προφανές πως δεν έχει μέλλον σε μια σύγχρονη χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οφείλουμε λοιπόν να εξετάσουμε με αντικειμενικότητα και να εφαρμόσουμε με ψυχραιμία την πραγματικότητα όπως ισχύει στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Λαμβάνοντας υπόψη τα μηνύματα της οικονομικής κρίσης, είναι ανάγκη να προχωρήσει το όλο θέμα και επί της ουσίας, χωρίς τις αγκυλώσεις του παρελθόντος.