Ήταν το 1992, όταν μετά από 12 χρόνια Μηχανικός στη ΔΕΗ, ξεκίνησα στον κλάδο των Ασφαλίσεων με μια διεθνή Ασφαλιστική Εταιρεία. Τότε, στο πλαίσιο της εκπαίδευσής μου στη Γαλλία, συνειδητοποίησα πως η Ασφάλιση Αστικής Ευθύνης ήταν ένα “ώριμο” ασφαλιστικό προϊόν στις χώρες της τότε ΕΕ, το οποίο θα προωθείτο στις νέες χώρες-μέλη, όπως η Ελλάδα. Είχα ενθουσιαστεί, με την ιδέα πως θα μπορούσα να αναπτύξω επαγγελματική δραστηριότητα σε ένα νέο τομέα με μεγάλες προοπτικές. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποδείχθηκε διαφορετική. Η αγορά δεν γνώριζε και δεν ενδιαφερόταν ...
Η μακρόχρονη εμπειρία με οδήγησε σε συγκεκριμένη  άποψη για την ανάπτυξη της Ασφάλισης Αστικής Ευθύνης και ευρύτερα, της Ιδιωτικής Ασφάλισης. Χρειάζεται αυτογνωσία, υπεύθυνη ενημέρωση και ανάληψη ουσιαστικών πρωτοβουλιών. Προς την κατεύθυνση αυτή είναι το παρόν ιστολόγιο, το οποίο απευθύνεται σε Επαγγελματίες και σε Επιχειρήσεις που συνειδητοποιούν τις ευθύνες τους και επιθυμούν να ασφαλιστούν για τις οικονομικές συνέπειες από τυχόν αμέλεια, λάθος ή παράλειψη στο πλαίσιο της όποιας δραστηριότητάς τους. Απευθύνεται επίσης σε πιστοποιημένους Ασφαλιστές  που ενδιαφέρονται για εξειδικευμένη ενημέρωση σε νέα σύγχρονα ασφαλιστικά προϊόντα, πέρα από τα “τετριμμένα” (αυτοκίνητο, κατοικία, υγεία κλπ).
(ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Είναι ευπρόσδεκτη η όποια άποψη στα όσα διατυπώνονται στο παρόν Ιστολόγιο. Αρκεί να εκφράζεται με ειλικρινή και επαγγελματικό τρόπο).
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΤΙΝΑΣ, Εμπειρογνώμων Ασφαλίσεων

Δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδα NextDeal στις 11/10/2014

Νομική & Ασφαλιστική προσέγγιση

Ο βασικός Νόμος 2251/1994 για την προστασία του Καταναλωτή, κατά την εποχή της θέσπισής του στη χώρα μας ως εναρμόνιση με τη σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία, είχε συζητηθεί διεξοδικά αφού εισήγαγε κατά συστηματικό και σαφή τρόπο θέματα που σχετίζονται με την κατασκευή / παραγωγή και την εμπορία προϊόντων καθώς και με την παροχή Υπηρεσιών προς τους Καταναλωτές. Συγκεκριμένα, ο νόμος αυτός σύμφωνα και με τη νομική ορολογία, κατέστησε την αστική ευθύνη “αυστηρή” (strict liability) τόσο του Κατασκευαστή – Παραγωγού, Εμπόρου – Διανομέα καταναλωτικών προϊόντων όσο και του Παρέχοντος Υπηρεσίες προς τον Καταναλωτή. Θέμα εξόχως σοβαρό για τη διασφάλιση των συμφερόντων του Καταναλωτή αλλά και για την εξέλιξη των συναλλακτικών ηθών στη σύγχρονη κοινωνία, που γίνεται όλο πιο πολύπλοκη και πιο  απαιτητική. Δυστυχώς όμως στη χώρα μας, ο νόμος αυτός, ειδικά σε ότι αφορά θέματα ευθύνης, φαίνεται πως έμεινε στα «αζήτητα» και συνεχίζει να αγνοείται.

Είναι λοιπόν σαφές ότι απαιτείται αντικειμενική ενημέρωση και ανάδειξη της αναγκαιότητας της Ασφάλισης της Αστικής Ευθύνης των παραγωγικών φορέων έναντι του Καταναλωτή.

Περιμένοντας τον Καταναλωτή να αντιδράσει

Είναι γνωστό πως η εγχώρια ασφαλιστική αγορά με τα διάφορα διαχρονικά προβλήματά της παραμένει στη χαμηλότερη θέση μεταξύ των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι Ασφαλιστικές Εταιρείες έχοντας τη δύναμη και επηρεάζουν και το πολιτικό σύστημα, έχουν συνηθίσει να θέτουν τους κανόνες και να ελέγχουν την αγορά αξιοποιώντας κατάλληλα τη μάζα των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών την οποία συντηρούν, ελέγχουν και κατευθύνουν ανάλογα με τα συμφέροντά τους.

Οι Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές, από την πλευρά τους, παραμένουν κατακερματισμένοι σε διάφορα σωματεία, χωρίς τη δέουσα πυγμή ώστε να επηρεάσουν την αγορά και χωρίς και το απαραίτητο κύρος στο να συμβάλλουν ουσιαστικά στην ανάπτυξη ασφαλιστικής συνείδησης του Έλληνα Καταναλωτή.

Οι Έλληνες Καταναλωτές (φυσικά πρόσωπα, επαγγελματίες και επιχειρήσεις) στο πλαίσιο των ευρύτερων κοινωνικών και οικονομικών εξελίξεων έχουν όλο και πιο πολύ ανάγκη από σύγχρονα ασφαλιστικά προϊόντα που να καλύπτουν με επάρκεια την υγεία, τα περιουσιακά στοιχεία τους αλλά και τους κινδύνους της όποιας επαγγελματικής δραστηριότητας. Επίσης, ο Έλληνας Καταναλωτής, μέλος της ευρύτερης ευρωπαϊκής οικογένειας, στην εποχή της ανοιχτής πληροφόρησης και του διαδικτύου είναι σε θέση να γνωρίζει να κρίνει και να αντιδρά.

Σκληρός ο Νόμος αλλά Νόμος (dura lex sed lex)!

Εδώ και πολλά χρόνια, όταν ξεκινούσα καριέρς μου στον ασφαλιστικό κλάδο, διαπίστωσα πως υπήρχε μεγάλη άγνοια στα θέματα ασφάλισης κινδύνων και ευθυνών τόσο στα δημόσια έργα όσο και στα ιδιωτικά έργα. Εξαρχής έκρινα σκόπιμο να αρθρογραφώ γύρω από τα θέματα αυτά ώστε να υπάρξει η κατάλληλη ενημέρωση και έτσι, να μπορέσω να εξελιχθώ σαν επαγγελματίας προσφέροντας ασφαλιστική κάλυψη στους Έλληνες μηχανικούς, σύμφωνα με τα δεδομένα της ώριμης ευρωπαϊκής αγοράς.
Παράλληλα, χρειάστηκε να διερευνήσω το θεσμικό πλαίσιο που ίσχυε στη χώρα μας. Δηλαδή, πέρα από την επικοινωνία με έμπειρους μηχανικούς της αγοράς, ανέτρεξα σε υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα που αφορούσαν τα δημόσια έργα και τα συνήθη δομικά έργα που απασχολούν τη μεγάλη μάζα των ελεύθερων επαγγελματιών μηχανικών.

Αξίζει να επισημάνω πως, αναφορικά με το θέμα της επαγγελματικής ευθύνης μηχανικού ιδιαίτερα με προβλημάτισαν τα όσα ακολούθησαν μετά τους καταστροφικούς σεισμούς στο Αίγιο το 1995 και στην Αθήνα το 1991. Καταστροφικά γεγονότα που πέρα από το ταρακούνημα κτηρίων προκαλώντας υλικές ζημιές και απώλεια ανθρώπινων ζωών, ταρακούνησαν και συνειδήσεις αναφορικά με θέματα ευθύνης!

Πρέπει να ασφαλίζεται
Πάντα πίστευα στην ανάγκη για ασφάλιση Επαγγελματικής Ευθύνης. Ίσως γιατί από πολύ νωρίς τόσο στην προσωπική μου ζωή όσο και στην επαγγελματική μου πορεία (ιδιαίτερα στην πρώτη μου καριέρα του Μηχανικού) χρειάσθηκε να αντιμετωπίσω θέματα ευθύνης και να συνειδητοποιήσω το πραγματικό νόημα της. Αλλά επίσης  και στη συνέχεια ως εξειδικευμένος Ασφαλιστής, διαπιστώνοντας πως σε όλες τις ώριμες αγορές των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης πως δεν υπάρχει Επαγγελματίας που να μην είναι ενήμερος και καλυμμένος για την ευθύνη του, πως δεν υπάρχει Επιχείρηση που προσφέρει υπηρεσίες, που παράγει ή εμπορεύεται προϊόντα ή που κατασκευάζει έργα, να μην φροντίζει να έχει επαρκή ασφαλιστική κάλυψη της Αστικής Ευθύνης για τις ζημιές που μπορεί να προκαλέσει.

Αναγκαία η συνειδητοποίηση και η αντιμετώπιση της Ευθύνης!

Στο ξεκίνημα της καριέρας μου στον ασφαλιστικό κλάδο, πριν 30 χρόνια, διαπίστωσα πως υπήρχε μεγάλη άγνοια στα θέματα επαγγελματικών κινδύνων τόσο στα δημόσια έργα όσο και στα ιδιωτικά έργα. Πέρα από την επικοινωνία με έμπειρους μηχανικούς της αγοράς, χρειάστηκε να διερευνήσω το θεσμικό πλαίσιο που ίσχυε στη χώρα μας γύρω από τα δημόσια αλλά και στα συνήθη δομικά έργα που απασχολούσαν τη μεγάλη μάζα των ελεύθερων επαγγελματιών μηχανικών. Παράλληλα, άρχισα να αρθρογραφώ ώστε να υπάρξει η κατάλληλη ενημέρωση και να μπορέσω σαν επαγγελματίας Ασφαλιστής να προσφέρω λύσεις, σύμφωνα με τα δεδομένα της ώριμης ευρωπαϊκής αγοράς.

Παρά τις ραγδαίες εξελίξεις στο επάγγελμα του Μηχανικού, η άγνοια γύρω από τα θέματα ευθύνης συνεχίζει να υφίσταται. Ανέγγιχτη παραμένει η παγκόσμια νομική “πρωτοτυπία” της απόλυτης ποινικοποίησης του επαγγέλματος του Μηχανικού. Ίσως ελάχιστοι από τους παλιούς Μηχανικούς γνωρίζουν πως ο Έλληνας Μηχανικός είναι νομικά υπόλογος “για τυχόν παραβιάσεις της νομοθεσίας και των κανόνων της οικοδομικής, λόγω δόλου ή και αμέλειας” (Ν.2331/95 που τροποποίησε το άρθρο 286 του Ποινικού Κώδικα)!

Είναι ανθρώπινες αδυναμίες αλλά πώς;

Μετά από σπουδές και μία πρώτη καριέρα Μηχανικού συγκυριακά βρέθηκα, πριν περίπου 30 χρόνια, στον κλάδο των ασφαλίσεων. Αναπτύσσοντας κάποια εξειδικευμένη τεχνογνωσία και εμπειρία, εστίασα ιδιαίτερα στην Ασφάλιση Επαγγελματικής Αστικής Ευθύνης με έμφαση σε αυτή του Μηχανικού. Ασφαλιστικά, πρόκειται για την πιο περίπλοκη επαγγελματική ευθύνη σε σχέση με άλλα επαγγέλματα, αφού ο Μηχανικός πέρα από τυχόν υλικές ζημιές μπορεί να θεωρηθεί νομικά υπαίτιος για αποζημίωση σωματικής βλάβης ή θάνατο κάποιου/ων καθώς επίσης και για επακόλουθες άμεσες ή/και έμμεσες οικονομικές απώλειες.

Ο Μηχανικός, με την ιδιότητα του Μελετητή, Επιβλέποντα ή Συμβούλου του Επενδυτή / Ιδιοκτήτη / Κύριου του Έργου στο πλαίσιο υλοποίησης ενός τεχνικού έργου, αναλαμβάνει σοβαρές ευθύνες. Και όμως για το σοβαρό θέμα της Επαγγελματικής Ευθύνης, δυστυχώς υπάρχει σοβαρή έλλειψη κατάλληλης πληροφόρησης.