Δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδα naftemporiki.gr Παρασκευή, 28/4/2017.
Οι συγκεκριμένες έννοιες έχουν συνάφεια και φαίνεται να ταιριάζουν αφού έχουν σαν κοινό στόχο την Ποιότητα Προϊόντων - Υπηρεσιών και την Προστασία του Καταναλωτή, όχι στα στενά εγχώρια πλαίσια αλλά ευρύτερα. Με αφορμή την ψήφιση από τη Βουλή νομοσχεδίου για την επανασύσταση ανεξάρτητου εθνικού φορέα. διαπίστευσης με την επωνυμία «Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης» (ΕΣΥΔ), κρίνεται σκόπιμο να επισημανθούν τα παρακάτω:
Πρόκειται για την Τυποποίηση (δημιουργία προτύπων και αρχών), τη Διαπίστευση (αναγνώριση της τεχνικής επάρκειας και αμεροληψίας των Φορέων που διενεργούν Πιστοποιήσεις ή Εργαστηριακές Μετρήσεις & Ελέγχους) και την Πιστοποίηση (επιβεβαίωση αξιοπιστίας συστημάτων και ποιότητας προϊόντων). Θεσμοθετημένοι “μηχανισμοί” που λειτουργούν και στη χώρα μας με απώτερο σκοπό την ποιότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδα nextdeal.gr, Πέμπτη , 27 Απριλίου 2017.
Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) έχει καθιερώσει την 28η Απριλίου ως «Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία», με στόχο την επικέντρωση του διεθνούς ενδιαφέροντος στα θέματα πρόληψης ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών. Αυτό γιατί το θέμα έχει ευρύτερες διαστάσεις αφού σύμφωνα με στοιχεία της ΔΟΕ, κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο έχουμε περίπου 270.000.000 εργατικά ατυχήματα ενώ 2.000.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες! Συμπέρασμα: Τα εργατικά ατυχήματα σκοτώνουν πιο πολλούς ανθρώπους απ' ότι οι Πόλεμοι.
Οι κατηγορίες των τεχνικών επαγγελμάτων (Ηλεκτρολόγοι, Υδραυλικοί, Ψυκτικοί, Εγκαταστάτες Συστημάτων Φυσικού Αερίου, Ανελκυστήρων κλπ) εμπίπτουν στην ευρύτερη κατηγορία φορέων παροχής υπηρεσιών σε Καταναλωτές (Ιδιώτες ή Επιχειρήσεις).
Για τα συγκεκριμένα τεχνικά επαγγέλματα πέρα από την αρχική εγκατάσταση κατά την κατασκευή δομικού ή βιομηχανικού έργου, υπάρχει και η επακόλουθη “συνάφεια” των υπηρεσιών τους με τους Καταναλωτές. Δηλαδή, οι Καταναλωτές γίνονται χρήστες των εγκαταστάσεων που κατασκευάσθηκαν, ελέγχθηκαν, υπέστησαν μετατροπές ή συντηρήθηκαν από κάποιο επαγγελματία τεχνικό ο οποίος έχει υποχρέωση να παρέχει υπηρεσίες με τη δέουσα επιμέλεια και υπευθυνότητα ώστε να εξασφαλίζεται κάποιο ασφαλές και ποιοτικό αποτέλεσμα. Δηλαδή, μιλάμε για την Επαγγελματική Ευθύνη του Τεχνικού, η οποία πρακτικά μεταφράζεται σε κάποια λογική “εγγύηση” αποτελέσματος.
Δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδα naftemporiki.gr, Δευτέρα , 13 Φεβρουαρίου 2017.
Η ποιότητα και η οικονομία των κατασκευαστικών έργων συνήθως, ρητά αναφέρεται ως συμβατική απαίτηση ή απλά προκύπτει ως εκ του νόμου υποχρέωση. Σε μια προηγμένη ευνομούμενη κοινωνία είναι κάτι το αυτονόητο. Ωστόσο, το αυτονόητο στη χώρα μας έχει αποδειχθεί πως στην πράξη δεν είναι και προφανές...
Κίνδυνοι “αστοχίας” έργων
Η υλοποίηση τεχνικών έργων είναι σχετικά πολύπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία έντασης Κεφαλαίου (Χρηματοδότηση), Υπηρεσιών (Μελέτη – Επίβλεψη - Υπηρεσίες Συμβούλου), Εργασίας, Υλικών και χρήσης Μηχανικών Μέσων (Εργολάβοι – Υπεργολάβοι).
Δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα Liberty Press (http://libertypress.gr/nautiliaki-asfalisi/) και στην έντυπη έκδοση του Marinetime Economics.
Είναι γνωστό πως κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα συνεπάγεται ανάληψη κινδύνων. Και η ναυτιλία, όπως και οι συναφείς με αυτήν δραστηριότητες, είναι κλάδος κατεξοχήν έντασης κινδύνου και ευθύνης.
Κάθε επιχείρηση που θέλει να επιβιώσει στο σύγχρονο ανταγωνιστικό περιβάλλον, πρέπει απαραίτητα να διασφαλίζεται έναντι κινδύνων με ορθολογική εφαρμογή του θεσμού της Ασφάλισης που, εδώ και πολλά χρόνια, έχει καταξιωθεί ως απαραίτητο συστατικό του σύγχρονου επιχειρείν και εξελίσσεται ώστε να καλύπτει νέους κινδύνους.
Με την απελευθέρωση των οικονομιών όπου κυριαρχεί το πνεύμα της παγκοσμιοποίησης, οι κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις αναδεικνύουν όλο και πιο έντονα τον ανταγωνισμό και την τάση για διεκδίκηση αποζημιώσεων με προβολή βάσιμων ή και αβάσιμων αξιώσεων.
Η Ποιότητα και η Ασφάλεια των κατασκευών είναι κάτι το αυτονόητο σε μια ευνομούμενη κοινωνία. Συνήθως, ρητά αναφέρεται ως συμβατική απαίτηση ή απλά προκύπτει ως εκ του νόμου υποχρέωση. Ωστόσο, το αυτονόητο στη χώρα μας έχει αποδειχθεί πως δεν είναι και προφανές. Προς τούτο, είναι απαραίτητο να υπάρξει εκσυγχρονισμός του συστήματος παραγωγής έργων και να γίνουν μεταρρυθμίσεις ώστε να μπορέσουμε να δούμε λίγο καλύτερα το μέλλον αυτής της χώρας, πέρα από την οικονομική κρίση και τα όποια μνημόνια.
Χρειάζεται ένα σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο με διαφάνεια αξιοπιστίας, που είναι βασικό στοιχείο για την κάθε εγχώρια ή ξένη επένδυση. Προς τούτο, οι όποιες προσπάθειες εκσυγχρονισμού πρέπει να ευθυγραμμίζονται με καταξιωμένα διεθνή πρότυπα και όχι να "εξωραϊζουν" εγχώριες πατέντες που αφήνουν περιθώρια αδιαφάνειας και διαπλοκής εις βάρος την ποιότητας των έργων.
Αφορμή για το παρόν είναι το πρόσφατο δημοσίευμα σε εφημερίδα της Κύπρου (goo.gl/1AwoYe) σύμφωνα με το οποίο Αρχιτεκτονικό Γραφείο καταδικάστηκε να αποζημιώσει ποσό της τάξεως των 2 εκ ευρώ για λόγους επαγγελματικής ευθύνης. Το θέμα της Επαγγελματικής Ευθύνης αφορά τον κάθε Αρχιτέκτονα ή Μηχανικό αλλά και τους Εργοδότες που πληρώνουν για τις υπηρεσίες τους. Ωστόσο, οι περισσότεροι από τους Μηχανικούς το αγνοούν ή διακριτικά το προσπερνούν. Λιγότεροι είναι αυτοί που προβληματίζονται. Ελάχιστοι δε είναι αυτοί που ενδιαφέρονται για την ορθολογική αντιμετώπισή του που σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική, δεν είναι άλλη από την ασφαλιστική κάλυψη.
Και όμως οι καιροί αλλάζουν. Το νέο ευρωπαϊκό πλαίσιο σχετικά με την απελευθέρωση των επαγγελμάτων και την προστασία του Καταναλωτή, οι σύγχρονες κοινωνικο-οικονομικές εξελίξεις και η οικονομική κρίση, εισάγουν νέα δεδομένα στην άσκηση του επαγγέλματος .
Λαμβάνοντας υπόψη την εγχώρια πραγματικότητα και την ευρύτερη ευρωπαϊκή - διεθνή εμπειρία γύρω από το θέμα της Ευθύνης και της Ασφάλισης, γίνεται σχετική ανάλυση με τη μορφή απαντήσεων σε εύλογες ερωτήσεις που κατά καιρούς τίθενται.
Νέο Σχέδιο Νόμου για τον «Έλεγχο και την Προστασία του Δομημένου Περιβάλλοντος» βρίσκεται σε διαβούλευση (http://www.opengov.gr/minenv/?p=7778). Αναγκαίο, γιατί πρέπει κάποτε να δρομολογηθούν και να ολοκληρωθούν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις ώστε να ισχύει και στη χώρα μας θεσμικό πλαίσιο παρόμοιο με αυτό που εφαρμόζεται σε όλες τις προηγμένες χώρες της Ευρώπης.
Είναι προφανές πως στο πλαίσιο του νέου νόμου για την πολεοδόμηση χρειάζεται αποφασιστική βούληση από την πλευρά της Πολιτείας ώστε να μην υπάρχουν κενά ή αναστολές στην εφαρμογή των άρθρων του νέου νόμου και να μην προβλέπονται μελλοντικές “ρυθμιστικές” Υπουργικές Αποφάσεις που να ακυρώνουν στην πράξη τα όποια εκσυγχρονιστικά μέτρα. Όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Σύλλογος Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδος, “αφού η Πολιτεία προσπαθεί να διαμορφώσει εκ νέου τους μηχανισμούς ελέγχου και λειτουργίας της στον τομέα των ακινήτων και να θέσει τέρμα στις παθογένειες του παρελθόντος, οποιαδήποτε νομοθετική ή άλλη πρωτοβουλία πρέπει να είναι σύγχρονη, σαφής, πλήρως τεκμηριωμένη και ολοκληρωμένη”.
Πρόκειται για δυναμικά εξελισσόμενες τεχνολογικές κατασκευές που κάνουν όλο και πιο συχνά την εμφάνισή τους σε κοινωνικές εκδηλώσεις, αθλητικούς αγώνες, πάνω από πάρκα, γήπεδα, παραλίες, αυλές σπιτιών και γενικά οπουδήποτε υπάρχει ελεύθερος χώρος για πτήσεις.
Πολίτες αλλά και νομικοί συνειδητοποιούν ότι ο τομέας των drones χρειάζεται εποπτεία από κάποια αρμόδια κρατική Αρχή (στη χώρα μας, είναι η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας). Κάτι τέτοιο είναι αναγκαίο όταν γνωρίζουμε πως ένα drone μπορεί να χρησιμοποιείται τόσο από ανεύθυνα άτομα με κίνδυνο να προκληθεί ζημιά σε Τρίτους όσο και από έμπειρους χρήστες αλλά με τρόπο παράνομο, εγκληματικό ή επικίνδυνο για την προστασία της ασφάλειας και της ιδιωτικής ζωής των πολιτών ή της εθνικής ασφάλειας.
Τα λάθη και οι παραλείψεις είναι ανθρώπινες αδυναμίες, που μπορούν να ζημιώσουν. Το να ζητάς συγγνώμη είναι ανθρωπιά. Όταν όμως ταυτόχρονα να αποζημιώνεις για τη ζημιά που προκάλεσες είναι πολιτισμός!
Η έννοια της Ευθύνης από πολύ νωρίς με απασχόλησε και ιδιαίτερα στα τελευταία χρόνια της επαγγελματικής καρριέρας μου στον ασφαλιστικό κλάδο, με προβλημάτισε και με έκανε να πιστέψω στην ανάγκη για ασφάλιση της Αστικής Ευθύνης. Ίσως γιατί τόσο στην προσωπική μου ζωή όσο και στην επαγγελματική μου πορεία χρειάσθηκε να αντιμετωπίσω θέματα ευθύνης και να συνειδητοποιήσω το πραγματικό νόημα της.