Δραστηριοποιούμενος, για πάνω από είκοσι χρόνια, στον ασφαλιστικό χώρο και σε συνάφεια με την ευρωπαϊκή ασφαλιστική αγορά (αρχική εμπειρία σε διεθνή Γαλλικό Ασφαλιστικό Όμιλο και επί σειρά ετών συνεργαζόμενος με τους Lloyd’s του Λονδίνου), διαπίστωσα πως σε όλες τις ώριμες αγορές των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κανένας Επαγγελματίας ή Φορέας δεν προσφέρει υπηρεσίες χωρίς ασφαλιστική κάλυψη των όποιων ευθυνών του και καμιά σύγχρονη Επιχείρηση δεν δραστηριοποιείται στο σημερινό διεθνοποιημένο κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον χωρίς ορθολογική ασφάλιση έναντι κινδύνων που μπορούν να απειλήσουν την ανταγωνιστικότητα και τη βιωσιμότητά της. Διαπίστωσα επίσης, όλα αυτά τα χρόνια, πως δυστυχώς λείπει στη χώρα μας αυτό που λέμε «ασφαλιστική συνείδηση», με αποτέλεσμα ο καταξιωμένος θεσμός της Ασφάλισης να παραμένει “στα αζήτητα” ή να εφαρμόζεται ελλιπώς.
Αφορμή για το παρόν άρθρο υπήρξε νομικό δημοσίευμα έγκριτου δικηγόρου με τίτλο «το κύρος και η χρήση της ρήτρας Claims Made Policy» (http://goo.gl/JxrfK4), όπου επιχειρείται νομική προσέγγιση ειδικού θέματος που σχετίζεται με την Ασφάλιση Επαγγελματικής Αστικής Ευθύνης και για το οποίο η ισχύουσα, εδώ και αρκετά χρόνια, διεθνής πρακτική εμπειρία έχει δώσει γόνιμη λύση. Σχετικά, σημειώνεται πως η ουσία του όλου θέματος βασίζεται στο συνδυασμό της ετήσιας ανανέωσης του ασφαλιστηρίου με την ημερομηνία της αναδρομικής κάλυψης του εκάστοτε Ασφαλισμένου.
Διεθνοποιημένος θεσμός η Ιδιωτική Ασφάλιση
Η ελληνική νομοθεσία είναι πλήρης σε ότι αφορά τις βασικές της διατάξεις. Επιπλέον, με τις διάφορες Ευρωπαϊκές Οδηγίες που συνεχώς ενσωματώνονται σε αυτή, εκσυγχρονίζεται στα διάφορα κοινωνικού και οικονομικού περιεχομένου θέματα που αφορούν τους Εργαζόμενους, τους Καταναλωτές, τους Επαγγελματίες, τις Επιχειρήσεις και το Φυσικό Περιβάλλον.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 9 Σεπτεμβρίου 2014, με τίτλο "Απαραίτητη η θεσμοθέτηση της επαγγελματικής ευθύνης", με αφορμή νέες διαβουλεύσεις επί του θέματος (http://www.capital.gr/News.asp?id=2098106)
Το κλίμα της οικονομικής κρίσης και οι μέχρι τώρα διαβουλεύσεις γύρω από το θέμα της «απελευθέρωσης επαγγελμάτων», μάλλον δεν δίνουν ξεκάθαρη αντικειμενική εικόνα όχι μόνο στο ευρύ κοινό αλλά και στους ίδιους τους επαγγελματίες. Φαίνεται πως οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι επιστημονικοί σύλλογοι και τα σωματεία τους να μην έχουν συνειδητοποιήσει, επί της ουσίας, τη νέα πραγματικότητα, αφού η συντριπτική πλειοψηφία εξ αυτών φαίνεται να αγνοεί ή να υποβαθμίζει τη σημασία της εξέλιξης αυτής επιμένοντας σε παρωχημένες πρακτικές με βραχυπρόθεσμα συντεχνιακά οφέλη. Ωστόσο, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό πως η πολυσυζητημένη απελευθέρωση των επαγγελμάτων, που εσφαλμένα προβάλλεται από ορισμένους ως μια ακόμα καταπιεστική μνημονιακή απαίτηση, είναι αναγκαία συνθήκη για τον οικονομικό και κοινωνικό εκσυγχρονισμό του συστήματος παροχής υπηρεσιών και για την πολυπόθητη οικονομική ανάπτυξη.
Παρά την οικονομική κρίση και ίσως λόγω αυτής, με δεδομένη την αδυναμία του Κράτους Πρόνοιας να παράσχει με επάρκεια Υγεία και Συντάξεις, είναι προφανές πως το κοινωνικοοικονομικό σύστημα της χώρας έχει απόλυτη ανάγκη την Ιδιωτική Ασφάλιση. Το θέμα που τίθεται είναι κατά πόσο αυτή είναι σε θέση να ανταποκριθεί με τη δέουσα επάρκεια αξιοπιστίας. Προς τούτο εκφράζονται επιφυλάξεις καθόσον χρειάζεται ανασυγκρότηση της ασφαλιστικής αγοράς με εκσυγχρονισμό, επάρκεια κεφαλαίων, συγχωνεύσεις κλπ. Το βασικό πρόβλημα για την ανάκαμψη του ασφαλιστικού κλάδου, σχετίζεται με αντιστάσεις από τις δυνάμεις αδράνειας λόγω του “χαλαρού” ελεγκτικού μηχανισμού των προηγούμενων χρόνων και με το νέο καθεστώς των αυστηρών ευρωπαϊκών απαιτήσεων σε θέματα ποιότητας, διαφάνειας και αξιοπιστίας.
Η βαριά οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα, αναδεικνύει όχι μόνο τη βαριά παθογένεια του πολιτικού κατεστημένου και τις χρόνιες αδυναμίες του κοινωνικοοικονομικού συστήματος αλλά και τις αντικειμενικές ανάγκες εκσυγχρονισμό προκειμένου να γίνει αναστροφή του κλίματος οικονομικής ύφεσης.
Ο θεσμός της Ιδιωτικής Ασφάλισης φαίνεται να μην έχει αξιοποιοηθεί ορθολογικά στην Ελλάδα και να έχει δυσφημιστεί στη συνείδηση των Καταναλωτών και των Επιχειρήσεων. Και όμως η διεθνής πρακτική εμπειρία προσφέρει μια διαφορετική εικόνα για το ρόλο της Ασφάλισης. Αυτή του αξιόπιστου θεσμού που δεν κοστίζει ακριβά και που είναι απαραίτητο “εργαλείο” διασφάλισης του κάθε Ιδιώτη Καταναλωτή, Επαγγελματία ή Επιχείρησης. Δεν είναι τυχαίο που σε όλες τις προηγμένες χώρες εφαρμόζουν συνειδητά την Ιδιωτική Ασφάλιση σε όλες τις δραστηριότητές τους ως Ιδιώτες – οικογενειάρχες, ως Επαγγελματίες ή ως Επιχειρήσεις. Είναι θέμα σωστής θεσμοθέτησης και αντικειμενικού ελέγχου λειτουργίας του συστήματος, υπεύθυνης ενημέρωσης για το ρόλο της Ασφάλισης και παροχής αξιόπιστων ασφαλιστικών υπηρεσιών στο σωστό κόστος και με δίκαια αποζημίωση όταν χρειαστεί.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 19 Αυγούστου 2014, με τίτλο "Όταν η Εταιρική & Αστική Ευθύνη συναντώνται"
Σε δημόσια διαβούλευση έθεσε το Υπουργείο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας το σχέδιο δράσης για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (ΕΚΕ) καλώντας όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να καταθέσουν τις απόψεις τους. Στη σχετική ανακοίνωση του υπουργείου, αναφέρεται πως το νέο Εθνικό Σχέδιο Δράσης, μεταξύ άλλων, “περικλείει την ευθύνη κάθε επιχείρησης ή οργανισμού απέναντι στους ανθρώπους, την κοινωνία και το περιβάλλον για τον τρόπο που τους επηρεάζει από την άσκηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας”.
Με την ευκαιρία προώθησης ενός τέτοιου νομοθετήματος εκσυγχρονισμού. κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί η ανάγκη για παράλληλη προσέγγιση και ένταξη του θεσμού της Ασφάλισης Αστικής Ευθύνης Επιχειρήσεων έναντι του Κοινού, των Εργαζομένων και του Περιβάλλοντος, σύμφωνα με την ισχύουσα ευρωπαϊκή / διεθνή πρακτική.
Αφορμή για το παρόν σχόλιο υπήρξε αξιόλογο άρθρο του κ. Παναγιώτη Ρεγκούκου, το οποίο δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδα NEXTDEAL με τίτλο: Η Ασφάλεια «πουλιέται», δεν «αγοράζεται»!
Κατά βάση, θα διαφωνούσα με τον τίτλο καθόσον παραπέμπει σε μια παρωχημένη εικόνα του Ασφαλιστή- Πωλητή, ο οποίος με ευγενικό τρόπο κλείνει ραντεβού με υποψήφιους Πελάτες και με την τσάντα στο χέρι τους επισκέπτεται για να «πουλήσει» κάποιο ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί πως προφανώς, στον τίτλο του άρθρου, η λέξη «Ασφάλεια» υπονοεί τη λέξη «Ασφάλιση». Είναι πλέον δόκιμος όρος στην απόδοση του διεθνούς όρου Insurance έναντι του όρου «Ασφάλεια» που αναφέρεται σε κάτι το διαφορετικό και που είναι Πρόληψη (Safety) ή Προστασία (Security). Σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική, η «Ασφάλεια» με την έννοια της Πρόληψης – Προστασίας είναι απαραίτητη να υπάρχει γιατί έτσι η Ασφάλιση γίνεται πιο εύκολα και φθηνότερα. Παράλληλα, παρέχεται το πλήρες αίσθημα της Διασφάλισης έναντι κινδύνων που μπορεί να επέλθουν από ανωτέρα βία, τυχαίο γεγονός ή ανθρώπινη αμέλεια.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα δεν υπήρξε μεγάλη κινητικότητα στο παρόν Ιστολόγιο (Blog), που ως γνωστόν, έχει σαν στόχο τον προβληματισμό γύρω από τα θέματα Ευθύνης και τη σωστή προώθηση του θεσμού της Ιδιωτικής Ασφάλισης ως διεθνώς καταξιωμένο μηχανισμό διευθέτησης νομικών διαφορών και οικονομικών αποζημιώσεων. Ο λόγος της σχετικής “αποχής” ήταν οι πρόσφατες εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης, όπου ερχόμενος σε επικοινωνία με παλιούς και νέους φίλους στη γενέτειρα (Λάρισα) και στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας, θέλησα να συμβάλλω στον προεκλογικό αγώνα του φίλου μου Νίκου Τσιλιμίγκα που ήταν υποψήφιος Περιφερειάρχης Θεσσαλίας. Ομολογώ πως ουδέποτε “έτρεξα” για κάποιο κόμμα ή για κάποιο πολιτικό. Ήταν η πρώτη φορά που θέλησα να συμβάλλω ενεργά σε μια γόνιμη προσπάθεια πολιτικού χαρακτήρα. Η όλη εμπειρία ήταν θετική και το σχετικό μήνυμα επιθυμώ να εκφράσω στο παρόν σημείωμα.
Πρόσφατα, διαβάσαμε στον ημερήσιο Τύπο για θλιβερό περιστατικό που συνέβη την Κυριακή 27 Απριλίου σε παιδικό “λούνα πάρκ” όπου, δύο μικρά παιδιά - αδέλφια έπαιζαν μέσα σε μια φουσκωτή μπάλα με ήλιο, όταν ξαφνικά σηκώθηκε ισχυρός άνεμος και σήκωσε την μπάλα μεταφέροντας της τουλάχιστον 30 μέτρα μακριά μαζί με τα παιδιά τα οποία χτύπησαν σε άλλα αντικείμενα του περιβάλλοντα χώρου, με αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο του 13χρονου αγοριού και τον σοβαρό τραυματισμό της 9χρονης αδελφής του. Ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από αμέλεια και σωματικής βλάβη ασκήθηκε σε βάρος των δυο υπαλλήλων και του ενοικιαστή του εξοπλισμού, που συνελήφθησαν για το δυστύχημα.
Ο θεσμός της Ασφάλισης θεωρείται διεθνώς μία αξιόπιστη διαδικασία και στην πράξη με τη συμβολή κάποιου Ασφαλιστικού Διαμεσολαβητή ανάμεσα στον Ασφαλισμένο Καταναλωτή και στην Ασφαλιστική Εταιρεία που εκδίδει το Ασφαλιστήριο Συμβόλαιο.
Αφορμή για το παρόν κείμενο υπήρξε ο σχετικός διάλογος που προέκυψε έπειτα από αυθόρμητο σχόλιό μου σε σύντομο δημοσίευμα του ηλεκτρονικού τύπου με τίτλο «Αγωγή σε ασφαλιστική εταιρεία για αποζημίωση 71 χιλιάδων ευρώ από πλημμύρα στη Ρόδο». Ομολογώ πως το αυθόρμητο σχόλιό μου βασίστηκε στις παρακάτω απλές σκέψεις: