Η Πολιτεία, σύμφωνα με τις τελευταίες ενδείξεις, δεν σκοπεύει να διατηρήσει το ιδιότυπο περιβάλλον «ασυλίας» το οποίο επικρατεί εδώ και αρκετά χρόνια εις βάρος των Ελλήνων Καταναλωτών, με αποτέλεσμα, πέρα όλων των άλλων, την στρέβλωση της ίδιας της αγοράς. Διαφαίνεται η προοπτική να προσαρμοσθεί το θεσμικό πλαίσιο στα ευρωπαϊκά δεδομένα, με δηλωμένη τη διάθεση της Πολιτείας να εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις του νόμου.
Η απελευθέρωση των επαγγελμάτων σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2006/123/ΕΚ ισχύει ενιαία σε όλες τις χώρες της ΕΕ, άρα και στην Ελλάδα. Η τρέχουσα οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα και οι συνακόλουθες πιέσεις από το περιβόητο Μνημόνιο, δεν αφήνουν περιθώρια περαιτέρω υπεκφυγών ή καθυστερήσεων σε κάποιες αναγκαίες εξελίξεις.
Η Πολιτεία, υπό την πίεση των εξελίξεων (Ευρωπαϊκή Οδηγία για την Απελευθέρωση Επαγγελμάτων, “Μνημόνιο” μεταξύ Ελληνικής Κυβέρνησης και ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ και νέες δεσμεύσεις – υποχρεώσεις για εκταμιεύσεις δανείων προκειμένου να αποφευχθεί η πτώχευση της χώρας), είναι προφανές πως δεν μπορεί να διατηρήσει το ιδιότυπο “περιβάλλον” που ισχύει και επικρατεί εδώ και αρκετά χρόνια (ελάχιστες υποχρεωτικές αμοιβές, «χαοτικό» πλαίσιο σε θέματα ευθύνης, αθέμιτος ανταγωνισμός, πελατειακές σχέσεις κλπ). Ένα σύστημα το οποίο αντικειμενικά λειτουργεί σε βάρος του κοινωνικού συνόλου και ενίοτε σε βάρος των ίδιων των επαγγελματιών. Το αποτέλεσμα, πέραν όλων των άλλων, είναι η στρέβλωση της ίδιας της αγοράς με αρνητικές συνέπειες στην αξιοπιστία και την ανταγωνιστικότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών.
Σε πρόσφατο δημοσίευμα της “πύλης” (portal) ηλεκτρονικής ενημέρωσης LAWNET, με τίτλο "το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου", ο κ. Δημήτρης Βερβεσός, δικηγόρος, Μέλος ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, αναφερόταν στο “υπαρξιακό” αδιέξοδο μπροστά στο οποίο βρίσκεται το δικηγορικό σώμα.
Τα αδιέξοδα είναι ευρύτερα και δεν αφορούν μόνο το δικηγορικό κλάδο και τους Συμβολαιογράφους. Αφορούν μια σειρά άλλων επαγγελμάτων (Αρχιτέκτονες, Μηχανικοί, Λογιστές, Εκτιμητές, Μεσίτες, Μεταφορείς κλπ) αλλά και την ίδια την κοινωνία, αποδέκτη των υπηρεσιών που της προσφέρονται. Το βαρύ κλίμα της οικονομικής κρίσης και τα τεκταινόμενα γύρω από το θέμα της «απελευθέρωσης των επαγγελμάτων», μάλλον δεν δίνουν ξεκάθαρη εικόνα στο ευρύ κοινό.
Οι εξελίξεις τρέχουν και η ευρύτερη αγορά αρχίζει σταδιακά να επιβάλλει νέους κανόνες. Η εκ των πραγμάτων αναγκαστική απελευθέρωση των επαγγελμάτων (βλ. Ευρωπαϊκή Οδηγία 2006/123/ΕΚ, Μνημόνιο), εισάγει νέα δεδομένα για τους διάφορους Επαγγελματίες και Φορείς παροχής υπηρεσιών. Η τρέχουσα χρηματοοικονομική κρίση που βαραίνει όλο και πιο πολύ τη χώρα μας, με τις διάφορες επιπτώσεις στον επιχειρηματικό χώρο (έλλειψη ρευστότητας, επιχειρήσεις σε καθεστώς επιτήρησης, πτώχευσης ή εκκαθάρισης) είναι φυσικό να δημιουργεί κλίμα «έντασης» κινδύνων και ευθυνών. Παλαιότερο δημοσίευμα της εφημερίδος ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ την Κυριακή 31-10-2010, σχετικά με το σκάνδαλο του Ομίλου Ασπίς Πρόνοια και με τίτλο «ΗΡΘΕ ΩΡΑ ΝΑ ΕΛΕΓΧΘΟΥΝ ΟΙ ΕΛΕΓΧΟΝΤΕΣ - Στο στόχαστρο Ελεγκτές Oρκωτοί Λογιστές», ενισχύει τη συγκεκριμένη άποψη.
Οι Δικηγόροι – Νομικοί Σύμβουλοι ασκούν ένα επάγγελμα ή, πιο σωστά, ένα λειτούργημα κύρους και ευθύνης που απαιτεί αξιοπιστία και αφοσίωση.
Δεν είναι απλά επαγγελματίες που διαθέτουν εξειδικευμένες γνώσεις, πείρα και χρόνο για τον Πελάτη τους. Είναι πρωτίστως άτομα εμπιστοσύνης, στα οποία ο εκάστοτε Πελάτης (Φυσικό Πρόσωπο ή Επιχείρηση) στηρίζεται για την υπεράσπιση και διασφάλιση των συμφερόντων του. Δέχονται πληροφορίες –συχνά προσωπικές, πολύτιμες ή απόρρητες, κάνουν χρήση ή αναλαμβάνουν προς φύλαξη σημαντικά έγγραφα και άλλα στοιχεία, διαχειρίζονται ξένα χρήματα, διενεργούν – ως έχουν εκ Νόμου το προς τούτο δικαίωμα - πράξεις εν ονόματι και για λογαριασμό των Πελατών τους, φέροντας την αντίστοιχη ευθύνη.
Ένα από τα παράδοξα στη χώρα μας είναι το γεγονός ότι ενώ σαν λαός χαρακτηριζόμαστε από εξωστρέφεια, εν τούτοις όποτε εμφανιστεί κάποιο καινούργιο σύγχρονο θεσμικό μέσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η αντίδρασή μας είναι παράξενη. Ενώ θα έπρεπε να εστιάζουμε στα θετικά στοιχεία κάποιας νέας Ευρωπαϊκής Οδηγίας που στοχεύει στην εναρμόνιση με ισχύοντα δοκιμασμένα πρότυπα των προηγμένων χωρών της Ευρώπης, αντ' αυτού προσπαθούμε να καθυστερήσουμε την ένταξή της στο εγχώριο θεσμικό σύστημα και στη συνέχεια ακόμη προσπαθούμε να την «προσαρμόσουμε» σε αυτό που εμείς συνηθίσαμε να εφαρμόζουμε ή αδιαφορούμε για την σωστή εφαρμογή της αρνούμενοι τον όποιο εκσυγχρονισμό! Πέρα από την μέχρι κάποιο βαθμό αντίδραση του απειλούμενου κατεστημένου, ίσως αυτό να αποτελεί κάποιο πολιτικό «κατάλοιπο» του παρελθόντος.
Κάθε επαγγελματική επιχειρηματική δραστηριότητα είναι συνυφασμένη με κινδύνους και επακόλουθες χρηματικές απώλειες.
Όλοι οι επαγγελματίες που παρέχουν υπηρεσίες έναντι αμοιβής, χωρίς να μπορούν να εγγυώνται το αποτέλεσμα στο πνεύμα του Νόμου, οφείλουν να έχουν υποχρέωση επιμέλειας για ένα αποτέλεσμα, αποδεκτό από τον Πελάτη τους. 
Είναι βεβαίως σαφές ότι ο απλός πολίτης η ο επιχειρηματίας, δεν είναι σε θέση να αξιολογεί αντικειμενικά την ποιότητα των υπηρεσιών ενός Μηχανικού, Λογιστής ή Δικηγόρου, ενός Συμβούλου Πληροφορικής, Συμβούλου Επενδύσεων, Ορκωτού Ελεγκτή ή Εκτιμητή ή και του ίδιου του Ασφαλιστή του κλπ.
Εκτός από την Παροχή Υπηρεσιών, όπου μιλάμε για Επαγγελματική Αστική Ευθύνη, κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα συνεπάγεται ανάληψη κινδύνων και ευθυνών.
To γεγονός πως μια παραγωγική επιχείρηση (βιομηχανική, κατασκευαστική, εμπορική, ξενοδοχειακή κλπ)
- απασχολεί κάποιο (ενίοτε σημαντικό) αριθμό εργαζομένων,
- μπορεί να έχει ποικίλη πελατεία (εγχώρια, ευρωπαϊκή ή και διεθνή),
- σχετίζεται με το φυσικό περιβάλλον της περιοχής στην οποία εγκαθίσταται και
- ανάλογα με το επιχειρηματικό αντικείμενο μπορεί να επηρεάζεται από το ευρύτερο οικονομικό περιβάλλον πέραν της χώρας εγκατάστασής της,
μοιραία αποτελεί δραστηριότητα «έντασης κινδύνων και ευθυνών».
«Όποιος κατά την εκπόνηση μελέτης ή τη διεύθυνση ή την εκτέλεση οικοδομικού ή άλλου ανάλογου έργου ή μιας κατεδάφισης, με πρόθεση ή από αμέλεια ενεργεί παρά τους κοινώς αναγνωρισμένους τεχνικούς κανόνες και έτσι προξενεί κίνδυνο για τη ζωή ή την υγεία ανθρώπου, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών. Η παραγραφή της άνω πράξης και της ανθρωποκτονίας των σωματικών βλαβών και της βλάβης της υγείας που συρρέουν με αυτήν και επήλθαν από πρόθεση ή αμέλεια, αρχίζει από την ημέρα της επέλευσης του αποκαλυπτικού της παραβίασης αποτελέσματος» ΆΡΘΡΟ 286 Ποινικού Κώδικα περί “Ευθύνης Μηχανικών” (Ν2331/95).
Ένας ασυνήθιστα σκληρός νόμος που ίσως και να αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία σε θέματα ευθύνης Μηχανικών. Στοιχείο “ανωριμότητας” της ελληνικής αγοράς που θυμίζει το Νόμο του Χαμουραμπί στην αρχαία Βαβυλώνα, σύμφωνα με τον οποίο: «Όταν καταρρεύσει το σπίτι και σκοτωθεί ο Ιδιοκτήτης του τότε θα θανατωθεί ο Κατασκευαστής που το έχτισε και αν σκοτωθεί ο γιος του Ιδιοκτήτη αντίστοιχα θα θανατωθεί ο γιος του Κατασκευαστή ...»! Ωστόσο, τα ήθη έχουν αλλάξει ...
Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει βρει άλλες λύσεις σε παρόμοια προβλήματα που σχετίζονται με τις ευθύνες που πάντα τον βαραίνουν στη δημιουργική του πορεία.
«Όποιος κατά την εκπόνηση μελέτης ή τη διεύθυνση ή την εκτέλεση οικοδομικού ή άλλου ανάλογου έργου ή μιας κατεδάφισης, με πρόθεση ή από αμέλεια ενεργεί παρά τους κοινώς αναγνωρισμένους τεχνικούς κανόνες και έτσι προξενεί κίνδυνο για τη ζωή ή την υγεία ανθρώπου, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.
Η παραγραφή της άνω πράξης και της ανθρωποκτονίας των σωματικών βλαβών και της βλάβης της υγείας που συρρέουν με αυτήν και επήλθαν από πρόθεση ή αμέλεια, αρχίζει από την ημέρα της επέλευσης του αποκαλυπτικού της παραβίασης αποτελέσματος»
ΆΡΘΡΟ 286 Ποινικού Κώδικα περί “Ευθύνης Μηχανικών” (Ν2331/95)
Ασυνήθιστα σκληρός νόμος που ίσως και να αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία σε θέματα ευθύνης Μηχανικών. Στοιχείο “ανωριμότητας” της ελληνικής αγοράς, που θυμίζει το Νόμο του Χαμουραμπί στην αρχαία Βαβυλώνα, σύμφωνα με τον οποίο: «Όταν καταρρεύσει το σπίτι και σκοτωθεί ο Ιδιοκτήτης του τότε θα θανατωθεί ο Κατασκευαστής που το έχτισε και αν σκοτωθεί ο γιος του Ιδιοκτήτη αντίστοιχα θα θανατωθεί ο γιος του Κατασκευαστή ...»!
Ωστόσο, οι καιροί και τα ήθη έχουν αλλάξει. Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει βρει άλλες λύσεις σε παρόμοια προβλήματα που σχετίζονται με τις ευθύνες που πάντα τον βαραίνουν στη δημιουργική του πορεία. Εφαρμόζει την Ασφάλιση της Επαγγελματικής του Ευθύνης!